بررسی اثر گردگوشگی و تعداد سیکل های ترشدگی - خشک شدگی بر روی شاخص دوام وارفتگی

شاخص دوام- وارفتگی پارامتر مهندسی مهمی از ارزیابی زوال پذیری سنگ ها در برابر عامل هوازدگی است و ارتباط نزدیکی با ویژگی های مکانیکی سنگ ها دارد قابلیت وارفتگی سنگ ها و تاثیر پذیری آنها از فرایندهای هوازدگی، از مسائل مهم در طراحی و اجرای پروژه های عمرانی و معدنی است در این تحقیق آزمایش های دوام-وارفتگی بر روی سنگ های توف، مارن، آهک مارنی و ماسه سنگ انجام شد. هدف از این تحقیق بررسی اثر گردگوشگی و تعداد سیکل های ترشدگی- خشک شدگی بر روی شاخص دوام -وارفتگی است نتایج آزمایش ها نشان می دهد هرچه تعداد سیکل ها بیشتر می شود اختلاف شاخص دوام- وارفتگی بین نمونه گرد شده و نمونه گوشه دار افزایش می یابد بیشترین اختلاف بین نمونه گرد و گوشه دار در سیکل پنجم ماسه سنگ است و مقدار آن حدود 0/5 درصد می باشد با افزایش سیکل های تر شدگی- خشک شدگی شاخص دوام - وارفتگی کاهش می یابد که بیشترین کاهش در ماسه سنگ مشاهده می شود که این شاخص در سیکل پنجم در مقایسه با سیکل اول 1/29 درصد کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

شاخص دوام- وارفتگی ، سیکل تر شدگی- خشک شدگی ، گردگوشگی