بررسی پاسخ لرزه ای و مقاطع بیشینه شتاب زمین در مسیر متروی قم

لای ههای آبرفتی نرم با تغییر خصوصیات امواج لرزه ای نقش مهمی در مشخصات حرکت زلزله ایفا میکنند. این درحالی است که در برخی از روش روش های ارزیابی خطرات لرزه ای نظیر روانگرایی از روش های ساده شده برای تخمین جنبش در عمق لایه ها استفاده م یشود. در این مطالعه با استفاده از روش تحلیل عددی و برای دوره بازگشت 475 سال مقطع بیشینه شتاب در طول مسیر 15 کیلومتری متروی قم محاسبه شده است. بدین منظور از اطلاعات 30 لاگ گمانه تا عمق 50 متر و آزمایشات ژئوتکنیکی و ژئوفیزیکی اندازه گیری سرعت موج برشی به روش درون چاهی استفاده گردید. جهت تحلیل ها پاسخ لرزه ای از روش یک بعدی معادل خطی و نرم افزار Deepsoil استفاده گردید و کلیه گمانه با استفاده از 51شتابنگاشت مربوط به زلزله های اخیر ایران در دو وضعیت سنگ بستر الاستیک و صلب تحلیل شدند. نتایج حاکی از آن است که مناطق دارای ترکیبات گراولی و ماسه ای دارای بیشترین بزرگنمایی و مناطق با ترکیبات سیلتی و رسی دارای کمترین بزرگنمایی هستند. همچنین مقاطع بیشینه شتاب ارائه شده وابستگی شدید جنبش زمین به وضعیت ساختگاه را نشان داده و ضرورت استفاده از روش های مناسب و مدلسازی دقیق لایه های خاک برای تعیین پارامتر های جنبش شدید زمین در عمق آبرفت را مورد تاکید قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

اثرات ساختگاهی ، بزرگنمایی ، تحلیل یک بعدی ، خطی معادل ، بیشینه شتاب