بررسی استفاده از روش بیولوژیکی در بهسازی خاکهای گچ دار

درچند سال اخیر با گسترش زیرساختهای عمرانی، و نیز کمبود مناطق دارای خصوصیات ژئوتکنیکی مناسب جهت ساخت و ساز، بهسازی خاک اهمیت زیادی پیدا کرده است. وجود مشکلاتی ازقبیل نیاز به صرف انرژی بسیار بالا به لحاظ اجرا، محدودیت در عمق بهسازی وگران بودن تجهیزات مورد نیاز در روشهای موجود از جمله پیشبارگذاری، استفاده از مسلح کنندهها و یا مواد افزودنی نظیر آهک، سیمان و دیگر مواد شیمیایی محققان را به استفاده از روشهای کم هزینه سوق داده است. همچنین سمی بودن برخی روشهای بهسازی از جمله استفاده از مواد شیمیایی مانند آهک و سیمان موجب بروز برخی مشکلات زیست محیطی نظیر آلودگی شده است. استفاده از این روش ها باعث تغییر مسیر سفره های آب زیرزمینی نیز شده است لذا ایجاد روش های نوین بهسازی و سازگار با محیط زیست ضروری می باشد. روش سیمانی شدن زیستی از جمله جدیدترین روشهایی است که با استفاده از باکتریها اقدام به ساخت سیمان کربنات کلسیم به صورت برجا، بهمنظور افزایش مقاومت خاک و کاهش اثرات زیست محیطی آن میکند. در این مقاله سعی شده که با استفاده از مطالعات انجام شده، به بررسی کاربرد این روش در بهسازی خصوصیات ژئوتکنیکی خاکهای گچ دار پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

بهسازی خاک ، خصوصیات ژئوتکنیکی خاکهای گچ دار ، رسوب کربنات کلسیم ، سیمانی شدن زیستی