تحلیل پایداری تکیه گاه های سد گوجان بر اساس روش عددی تفاضل محدود

سدها سازه هایی هستند که شکستن و تخریب آنها می تواند خسارات مالی و جانی جبران ناپذیری به بار آورد لذا کنترل ایمنی و پایداری آن ها بسیار مهم می باشد. در این پژوهش ساختگاه سدخاکی گوجان ازنقطه نظر نشست و جابجایی مورد تحلیل قرار گرفت . بدین منظور ابتدا نتایج حاصل از آزمایش ها و برداشت های صورت گرفته بررسی و مشخص شد که آهک و آهک مارنی دو نوع سنگ شاخص موجود درمنطقه می باشند. این دو نوع سنگ بر اساس اطلاعات بدست آمده به روش CSIR رده بندی مهندسی شده و پس از تعیین RMR و GSI با استفاده از نرم افزار Roclab خصوصیات ژئومکانیکی برای هرجنس تعیین گردید. پس تعیین این خصوصیات ، با استفاده از نرم افزار FLAC3D که بر اساس روش عددی تفاضل محدود بوده برای هرجنس از سنگ ها و در دو حالت خشک و اشباع مدل سازی عددی انجام گرفت و با بررسی نتایج حاصل از مدل سازی عددی مشخص گردید که مقدار نشست در قسمت هایی که در سطح زمین لایه های نازکی از رس و سیلت وجود دارد بیش از حد می باشد 15/58 سانتی متر در بهترین شرایط و ٥٥ سانتی متردر بدترین شرایط) ودر بقیه قسمت های سطح زمین و زیر لایه های رس وسیلت دار نشست ایجاد شده در مدل در حد مجاز( کمتراز 25 میلی متر) می باشد بنابراین در صورتی که به منظور کاهش نشست و جابجایی در لایه های رس وسیلت داری که در سطح زمین وجود دارد عملیات تزریق بتن انجام گیرد ویا این لایه ها از سطح زمین برداشته شود، این محل برای ساخت سد مناسب می باشد و نشست ایجاد شده در پی سد در حدی نیست که منجر به تخریب سد گردد.

کلیدواژه ها:

سد خاکی ، خصوصیات ژئومکانیکی ، مدل سازی عددی ، FLAC3D ، جابجایی ونشست