ارزیابی اثر بارندگی بر پایداری لغزش افسر آباد با استفاده از روش اجزای محدود

بارندگی به دلیل کاهش پارامترهای مقاومتی توده خاک و افزایش وزن آن، یکی از مهمترین عوامل مؤثر در ناپایداری دامنه ها می باشد. در اینمطالعه روش اجزای محدود برای تحلیل پایداری شیب دامنه افسرآباد استفاده شده است. برای این منظور لغزش افسرآباد با توجه به پارامترهایبه دست آمده از آزمایش های برجا و آزمون های آزمایشگاهی در نرم افزار plaxis مدل شده است. جهت تعیین اثر یارندگی بر پایداری دامنه، باتوجه به گمانه های حفر شده، تحلیل پایداری در دو سطح مختلف آب (2/5 متر برای فصل بارندگی و 5 متر برای فصل خشک) انجام شده است و نتایج آن مقایسه گردید. ضرایب اطمینان برای پایداری دامنه در فصل خشک (0/77 و در فصل تر (0/6) محاسبه گردیده است. توده لغزشی دررسوبات عهد حاضر در هنگام بارندگی به دلیل اشباع شدن، افزایش فشار آب منفذی و کاهش پارامترهای مقاومتی مواد، رخ داده است. همچنین سطح لغزش بحرانی بین لایه MH-ML و سنگ بستر مارنی واقع شده است. شواهد زمینی موجود مؤید نتایج تحلیل با این روش بوده است.

کلیدواژه ها:

پایداری لغزش ، افسرآباد ، روش اجزای محدود