ارزیابی ریسک ناحیه های خرد شده در پروژه های تونل سازی مکانیزه با استفاده از روش ماتریس ریسک فازی (مطالعه موردی قطعه دوم تونل امامزاده هاشم (ع))

امروزه با توجه به نیاز کشور به مدیریت زمان اتمام پروژه های تونل سازی، روش حفاری مکانیزه مورد توجه عوامل اجرایی و طراحان قرار گرفتهاست. روش حفاری مکانیزه علاوه بر مزیت های قابل توجه، معایبی همچون عدم انعطاف پذیری دستگاه با شرایط پیچیده زمین شناسی، هزینهسرمایه گذاری بالا و ریسک های فنی اقتصادی را شامل می شود. در این راستا ارزیابی ریسک مخاطرات پیشرو می تواند کمک بزرگی به کاهشهزینه های حفاری نماید. در این تحقیق سعی خواهد شد تا با استفاده از روش ماتریس ریسک- فازی، به عنوان یکی از روشهای معمول در ارزیابی ریسک به ارزیابی ریسک نواحی خرد شده در قطعه دوم تونل امامزاده هاشم (ع) پرداخته شود. در طی انجام تحقیق، مقاطع مختلفی از مسیر بااستفاده از مدلسازی عددی و تحلیل های آماری از نظر مساحت ناحیه ناپایدار مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. در ادامه با مطالعه وضعیتپروژه های مشابه، ریسک ناحیه خردشده برای قطعه دوم تونل امامزاده هاشم (ع) محاسبه شد. نتایج حاصل از بررسی ها نشان داد که در اکثر قطعاتمورد مطالعه در مسیر تونل عدد ریسک بالا است که بایستی در زمان حفاری تمهیدات ویژهای برای مقابله با مخاطرات در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

حفاری مکانیزه ، نواحی خردشده ، ماتریس ریسک ، مدل آماری ، (Flac(2d