بررسی رابطه بین ارتباطات اثربخش و جاافتادگی شغلی با بهره وری سازمانی در ادارات ورزش و جوانان استان اصفهان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ارتباطات اثربخش و جاافتادگی شغلی با بهرهوری در ادارات ورزش و جوانان استان اصفهان میباشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی از نظر روش و ماهیت از نوع توصیفی- همبستگی است که به شیوه پیمایشی به مرحله اجرا درآمده است. جامعه تحقیق کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان به تعداد 170 نفر بوده که از این میان بر اساس جدول مورگان،تعداد 113 نفر به شکل تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه های ارتباطات اثربخش (سوسمان و کرینوس،(1978، جاافتادگی سازمانی میچل و همکاران (2001) و بهرهوری (هرسی و گلداسمیت، (1980 می باشد. ضریب آلفای کرونباخ برای این سه پرسشنامه به ترتیب 0/83)، 0/80، (0/87 بوده و روایی آنها با نظر اساتید متخصص به تائید رسیده است. در این پژوهش از روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد بین متغیرهای ارتباطات اثربخش با سازگاری شغلی  = 0/01)، 0/581 (r=، ارتباطات اثربخش با بهرهوری  = 0/01)، (r= 0/76 و سازگاری شغلی با بهره وری  = 0/01)، (r= 0/59 ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ارتباطات اثربخش ، جاافتادگی شغلی ، بهره وری ، کارکنان ادارات ورزش و جوانان.