کشاورزی شهری:راهبرد تعدیل اثرات نابودی اراضی کشاورزی(مطالعه موردی:شهر صفاشهر)

امروزه یکی ازموارد مهم فرایند شهرنشینی گسترش سریع فیزیکی شهرها است که این نحوه رشدشتابان دربرخی ازشهرها حالتی پراکنده داشته و بااتلاف اراضی کشاورزی و باغی حاشیه شهرها و تضییع منابع محیط زیست همراه بوده است شهرصفاشهر نمونه ای است که بیشترین آسیب را ازرشدسریع و پراکنده متحمل شده است که مهمترین آنها نابودی اراضی کشاورزی وباغی شهرمیباشد بنابراین پژوهش حاضربه دنبال بررسی میزان نابودی اراضی کشاورزی و باغی این شهردرطی دوره 1384-1369 و پیامدهای آن وهمچنین معرفی راهکارکشاورزی شهری به عنوان یکی ازمهمترین ابزارها جهت حفظ منابع طبیعی و دستیابی به کشاورزی پایداردرشهرصفاشهر می باشد درجهت رسیدن به این هدف تحقیق بااستفاده ازترکیب دوروش تاریخی و توصیفی تکوینی و بااستنادبه مطالعات میدانی کتابخانه ای و اسنادی وهمچنین بههرگیری ازسیستم سنجش ازدوروتهیه نقشه های موردنیاز انجام و پس ازتجزیه و تحلیل این نتیجه حاصل گردید که این نوع رشد زمینه نابودی 78هکتار ازاراضی کشاورزی را درطی سالهای 1381-1369 به همراه داشته است

کلیدواژه ها:

اراضی کشاورزی و باغی ، کشاورزی شهری ، کشاورزی پایدار ، شهرصفاشهر