مقایسه روشهای پارامتریک درارزیابی کیفی تناسب اراضی منطقه تنگ شول سددرودزن برای کشت گندم و برنج

حوضه ابخیز تنگ شول بامساحت 6745هکتار ازتوابع استان فارس ودارای خاک های آهکی ورژیم رطوبتی زریک و رژیم حرارتی ترمیک می باشد 2راسته خاک انتی سول و اینسپتی سول درخاکهای منطقه شناسایی شدند نتایج ارزیابی تناسب کیفی اراضی به روش پارامتریک نشان داد که اراضی منطقه برای کشت گندم دارای کلاس های تناسب N S3ts،S3sبه روش استوری ودارای کلاسهای S3st S3ts ،S3s ،S2s به روش ریشه دوم می باشد عوامل محدود کننده برای کشت گندم درصد زیاد آهک و محدودیت شیب می باشد ارزیابی تناسب کیفی اراضی به روش پارامتریک نشان داد که اراضی منطقه برای کشت برنج دارای کلاس های تناسب N S3ts به روش استوری ودارای کلاسهای N S2ts می باشد عوامل محدودکننده برای کشت برنج محدودیت شیب وجود سنگریزه درصد زیادآهک بافت خاک سطحی وعمقی می باشد کلاسهای تناسب اراضی برروی نقشه نشان داد که اراضی منطقه تناسب بهتری برای کشت برنج دارند همچنین درخاک های منطقه موردمطالعه روش ریشه دوم روش مناسبتری نسبت به روش استوری جهت ارزیابی تناسب اراضی می باشد

کلیدواژه ها:

ارزیابی تناسب کیفی اراضی ، روش پارامتریک ، روش ریشه دوم ، روش استوری