بررسی برخی روش های درونیابی در توصیف تغییرات مکانی ضریب آبگذری اشباع خاک

هدایت هیدرولیکی یکی از پارامترهای مهم هیدرودینامیک خاک است که درجهت ها و عمق های مختلف تغییر می‎ کند. هدایت هیدرولیکی در تخمین جریان آب در خاک مورد توجه قرار می گیرد. توزیع مکانی خصوصیات هیدرولیکی بر رفتارهای هیدرولوژیکی، انتقال آب و رسوب به آب های سطحی و زیر سطحی موثر است. درنتیجه اطلاع از چگونگی تغییرات هدایت هیدرولیکی نسبت به مکان و زمان برای مدیریت مناسب آب و خاک ضروری است. هدف از انجام این پژوهش بررسی تغییرات مکانی و عمقی هدایت هیدرولیکی خاک با روش های زمین آمار، با استفاده از آمار مکانی بود. به این منظور تعداد 110چاهک با قطر 8 سانتی متر در سه کاربری متفاوت و دو عمق مختلف 20- 0 و 40 – 20 سانتی متری حفر گردید و هدایت هیدرولیکی خاک در صحرا با روش پرمامتر گلف با دو عمق استغراق 5 و 10 سانتی متر اندازه گیری شد و درون یابی این پارامتر با استفاده از روش های کریجینگ و وزن دهی عکس فاصله انجام گرفت. با توجه به پژوهش انجام شده مشخص شد که بهترین روش برای تخمین هدایت هیدرولیکی در دو عمق 20 -0 و 40-20 سانتی متر روش کریجینگ معمولی می باشد.

کلیدواژه ها:

هدایت هیدرولیکی ، کاربری متفاوت ، توزیع مکانی ، پرمامتر گلف