حفظ قنوات در سد سازی و شیوه های جدید استفاده از آبهای زیرزمینی به کمک آبگیرهای زیرزمینی و اجرای موردی آن در سدهای پاباز و بار نیشابور و برون و رند فردوسی و ایستگاه پمپاژ تجنود قاین

محل انتشار: همایش ملی قنات
سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 503

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SNCGO01_050

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1394

چکیده مقاله:

آبگیرهای زیرزمینی مجموعه ای از سازه های آبگیر اصلی ، ترانشه های جمع کننده زه آب یا کولکتور زهکشی و ترانشه های انتقال آب در زیرزمین است که به منظور جمع اوری زه آب لایه آبرفت درشت دانه داخل رودخانه ها و یا لایه های آبداری که به نحوی بالاتر از محدوده مورد نظر واقع شده است (در مسیر طبیعی یا خروجی رودخانه ها به دشت ها و یا روی مخروط افکنه ها که دارای منابع آبی زیرزمینی می باشند ) احداث می شوند این سازه ها بعد از اجرا در سطح زمین قابل رویت نبوده و تنها خروجی آب یا مظهر آن مشخص می باشد لذا جریان های سطحی و سیلابها به هیچ وجه به آنها آسیبی نرسانده و حفاظت شده می باشند در این مقاله مبانی طراحی این آبگیرها همراه با ذکر مزایا و معایب آنها در مقایسه با قنوات و توضیحات مربوط به طراحی و اجرای انها در ارتباط با سدها با ذکر مثال در مورد سد پاباز نیشاور، بار نیشابور (آبکوزه) ، برون و سرند فردوس و ایستگاه پمپاژ تجنود قاین ارائه گردیده است.

نویسندگان

عبدالحمید ادیب

شرکت سهامی آب منطقه ای خراسان

سید مهدی فاطمی

سازمان جهاد کشاورزی