تحقق علم نافع، راهبردی بنیادین در اصلاح و اعتلای علمی کشور

پرسش پژوهش حاضر پیرامون مفهوم علم نافع است و این که منظور از علم و دانش متعارف، مقبول، و ممدوح در منابع اسلامی، چه علمی است و علم مزبور در آموز ه های اسلامی و بویژه روایی دارای چه اختصاصات وویژگی هایی است؟ و پژوهندگان دانش اعم از معلمین و متعلمین باید برخوردار از چه صفاتی باشند؟ بر همین مبنا و در پاسخ به سؤال مطروحه ، نوشتار حاضر با هدف ترسیم الگویی اسلامی برای تبیین این علم که با وصف نافع و خیردر روایات اسلا می ذکر شد ه ، به رشته تحریر در آمده است و نتایج چنین پژوهشی در بردارنده نوعی مهندسی تعلم و تعلیم دانش در جامعهاسلامی در کلیه عرصه ها ، اعم از حوزوی و دانشگاهی است و نگارنده بر این باور است که تحقق علم نافع، راهبردی بنیادین در اصلاح و اعتلای علمی کشور خواهد بود و علم پژوهی متعالی آن هم در کلیه عرصه ها اعم از حوزه علوم انسانی و غیر انسانی ، منوط و مبتنی بر تحصیل علم نافع است.

کلیدواژه ها:

روایات ، علم نافع ، عبودیت ، تقو ا ، تعلیم و تعل م ، علوم انسان ی ، علم کاربردی ، اصلاح ، خیر