بومی شدن یا اسلامی شدن علوم انسانی و اجتماعی:ایجاد علم جدید یا رویکرد جدید (مواجهه دو رویکرد تمامت خواه و تکثرگرا)

بحث شایستگی و کفایت علوم انسانی و اجتماعی مدرن برای جامعه ایران و نسبت ورابطه این علوم با ارزش های دینی و فرهنگی که اخیرا از یک جایگاه اداری و سیاسی دنبال می شود، بحث مهم باسابقه و پردامن های است. در این بحث، درباره بومیشدن/کردن و اسلامی شدن/کردن چند ملاحظه مطرح می شود اما تاکید مفهومی بحث بر ملاحظه آخر است که در عنوان هم بازتاب یافته است.1. موضوع کفایت و کارآمدی علم اجتماعی مدرن (با خاستگاه غربی) برای جوامعغیرغربی در خود علوم اجتماعی هم زمینه و سابقه درازی دارد و در منابع و مباحث و درس های فلسفه و روش شناسی علوم اجتماعی به تفصیل مورد بحث قرار می گیرد. همچنین هژمونی و استیلای علمی جهان غرب به خصوص در رشت ههای علوم اجتماعی موضوعی بوده است که بسیاری از دانشمندان علوم اجتماعی غیرغربی به آن توجه داشته و برای رهایی از آن تامل و چاره اندیشی کرده اند. طرح مفاهیمی مثل بومی سازی Indigenization علوم جایگزین/دگرواره Alternative نقد سنت شرق شناسی Orientalism و غیره برخاسته از همین دغدغه هاست