ضرورت تکوین پارادایم در ایجاد علم اقتصاد بومی

تبیین مفهوم پارادایم و نقش آن بر نظریه پردازی در علوم تجربی و علوم انسانی، ازدستاوردهای مهم دانشمندان فلسفه علم در قرن بیستم به شمار م یرود. با توجه به نظریات فیلسوفان ساختارگرای علم، پارادای مهای هر علم به عنوان جزئی مقدماتی و اساسی، اثری مهم بر نظری ههای علمی خواهد داشت و فرآیند انقلاب علمی، در نتیجه تغییرات ناگهانی این پارادایمها- که ناشی از کاستی شدید این پاردایمها در حل مسائل علمی جدید است- صورت می پذیرد و نتیجه آن، تحول نظریه های علمی در شاخه مورد نظر است. علم اقتصاد نیز همانند سایر علوم انسانی، متأثر از پارادای مهایی است که در نتیجه فعالیتهای علمی دانشمندان این علم، در طی قرون متمادی انسجام یافته است. همانند سایر علوم انسانی، علم اقتصاد نیز می تواند در یک زمان از پارادایم های متعددی برخوردار باشد که نتیجه آن به وجود آمدن مکاتب مختلف علمی در این شاخه است. این پارادایم ها، در آموزش و پژوهش علم اقتصاد تحت مکاتب مورد نظر به صورت صریح یا ضمنی، به دانشمندان آن شاخه منتقل شده، ب هصورت مبانی فکری و نظری آنها برای حل مسائل علمی اقتصادی در می آید. آموزش و پژوهش علم اقتصاد در ایران، براساس مبانی فکری اقتصادی غربی (نئوکلاسیک) صورت می گیرد که حاصل آن، کاستی در حل مشکلات اقتصادی کشور و سیاستگذاری های اقتصادی ناکاراست. اشکال اصلی در این زمینه، عدم وجود پارادایم های بومی در علم اقتصاد ایران است که ضرورت توجه بیشتر متفکران و دانشمندان این علم را متذکر م یشود. در پایان این مقاله، راهکارهایی جهت تکوین و توسعه پارادایمهای اقتصاد بومی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

علوم انسانی ، علم اقتصاد ، بومی سازی ، نظریه پردازی ، پارادایم