نقش نهادهای کشور در ارتقاء علوم انسانی (دانشگاه ها)

آنچه در این مطالعه بررسی، تعمق و ارزیابی و پیشنهاد شده است، نقش نهادهای کشور شامل دانشگاه ها و وزارتخانه ها در آفرینش و مدیریت تحولات اجتماعی و در این بحث به طورخاص تح ول درخصوص ارتقا،تبیین و تثبیت رشته های علوم انسانی است. تغییر چشم انداز فراروی دانشگاه ها و وزارتخانه ها و تحول در شکل ، محتو ا و چالش های فراروی نظام به گونه ای که سهم وجایگاه واهمیت واقعی این رشته ها را به سمت بیشتر و بهتربود ن وبهترشدن تغییردهد،لازم می سازد که برای هر کدام از آنها راهکارهای این ارتقابررسی گردد. این رشته هادرکشورهای پیشرفته ازاهمیت و جایگا ه خاصی برخوردار بوده ، عملا فارغ التحصیلان سایر رشته ها به عنوان نیروهای دراختیار فارغ التحصیلان رشته های علوم انسانی ازجمله مدیریت ، روانشناسی، اقتصاد و ... رهرو و راهنمای مسیر ترقی وتوسعه جوامع می باشنددر خصوص دانشگاه ها، اهمیت دادن ب ه رشته های علو م انسانی در بعد پذیرش دانشجو، اهمیت دادن ب ه اعتبارات وسه م اعتبارات دانشگاه ها ، تغییر رویکرد و دیدگاه کم اعتباری وک م ارزشی رشته های علو م انسانی، تلاش در جهت تغییر رویکرد و فرهنگ پذیرش و مقبولیت این رشته ها نزد دانش آموزان و والدین ، تغییر سرفصل هاوعملیاتی کردن رشته های علو م انسانی جهت فراگیری کاربرد علم در عمل که متأسفانه نقص وایرادبزرگ رشته های علوم انسانی است، به روز نمودن سرفصل ها با توجه به تغ ییرات اجتماعی واقتصادی که مطمئناً اثرگذاری آنها بیشتر در مقایسه با رشته علوم محض می باشدواحیاء دوره کارآموزی برای بسیاری از رشته ها توان فارغ التحصیلان را بالا برده،در بعدارزیابی توسط جامعه وکارفرمایان کارنامه مقبول تری کسب نمایند. انتخاب دانش آموزان خبره رشته های م ختلف دبیرستانی جهت پذیرش بورسیه در وزارتخانه های مختلف و رده های سازمانی که فارغ التح صیلان این رشته ها را طلب می کند و تغییررویکرد پزشکی نگری ومهندسی نگری نزد مسئولین وزارتخانه ها، از جمله مواردی است درمقاله حاضر ب ه صور ت عمی ق تجزیه و تحلیل شده است.

کلیدواژه ها:

علوم انسانی ، نهاد های اجرایی ، دانشگاه ها ، نظام آموزشی ، ایران