بررسی عوامل موثر برابتکار عمل کارکنان با رویکرد تئوری برنامه ریزی شده

نظریه رفتار برنامه ریزی شده از حوزه روانشناسی اجتماعی سرچشمه گرفته شده است. این تئوری از بنیادی ترین و نافذترین نظریه های رفتار انسانی است و برای پیش بینی سطح وسیعی از رفتارها به کار می رود. سنجش عملکرد ممکن است کارمندان را تحریک به بهبود عملکرد نماید، به ویژه هنگامی که کارکنان خود را بخشی از توسعه عملکرد سازمان لحاظ کنند . با استفاده از تئوری رفتار برنامه ریزی شده، عوامل موثر بر ابتکار عمل کارکنان بررسی شد . بروز اندیشه و رفتار ابتکاری درکارکنان، با پرورش حس مفید بودن و احترام به شخصیت کاری آنان، افزایش می یابد . سازمان های کارآفرین به خوبی از معایب و محاسن و ظرافت های کار گروهی آگاهند. این سازمان ها به نحو احسن از امکانات کارهای گروهی، به خصوص در زمینه خلاقیت و کسب ایده های جدید بهره مند می شوند. نوآوری با احساس یا درک و مغتنم شمردن فرصت های جدید توسط فرد یا افراد به دست می آید. این قبیل افراد توانایی آغاز فرآیندی جدای از سیستم موجود و روتین را دارند. با بین المللی شدن رقابت ( یعنی امتداد اهداف از ملیتی به فرا ملیتی ) و اهمیت یافتن اهداف کیفی و فرا اقتصادی، سازمان ها دیگر بدون توسعه و نوآوری قادر به ادامه حیات نمی باشند و توسعه و پیشرفت آنها بدون واکنش متناسب و پاسخ آگاهانه به شرایط محیطی متحول و پویا، ممکن نیست. در نتیجه توان و سازگاری و اداره کردن تغییرات، عنصر اصلی موفقیت و بقای هر سازمان است و کسب این توانایی ها خود مستلزم توجه سازمان به ایجاد شرایطی برای حمایت از نوآوری در سازمان می باشد تاثیر هر سه عامل توانایی کارکنان و مدیران در نوآوری ، فشار اجتماعی نسبت به نوآوری و نگرش کارکنان و مدیران نسبت به نوآوری بر ابتکار عمل کارکنان و مدیران مورد تایید قرار گرفت .

کلیدواژه ها:

تئوری برنامه ریزی شده ، نوآوری ، ابتکار عمل (خلاقیت )