بررسی فقهی و حقوقی جایگاه اذن ولی در ازدواج دختر صغیره و دختر بالغ

خداوند در هر بعدی از زندگی برای انسان ولی و سرپرستی معین کرده است؛ چرا که انسان هرگز نمی تواند راه پر مشقت زندگی را به تنهایی و بدون بهره گیری از افکار و تجارب دیگران طی کند. ابتدایی ترین جامعه ای که انسان در آن متولد می شود و اولین گامهای ورود به صحنه این زندگی پرماجرا را بر آن می گذارد، خانواده است. انسان در خانواده ای متولد می شود و طبق تربیت و تحت ولای خانواده اش قادر به اداره امور خود می شود. این ولایت و سرپرستی انسان در خانواده برعهده مادر یا پدر است. در ایران باستان زن سالاری حاکم بود و ولایت و سرپرستی فرزند برعهده مادر بود. در دوره ای نیز که عرصه برای مردسالاری فراخ شده بود، ولایت بر عهده پدر و جد پدری بود. در این پژوهش که به شیوه ی توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است، بر آن شدیم که به بررسی شرط اذن ولی در نکاح دختر صغیره و دختر بالغ از منظر فقه و حقوق بپردازیم. اسلام که دینی است منطبق با زندگی انسان و نیازهای فردی و اجتماعی او، با در نظر گرفتن تفاوت توانایی های مادر و پدر، این امر خطیر را بر عهده پدر و جد پدری نهاده است و در این راه صغیر و صغیره از نظر اقتصادی و مسایل فردی مثل نکاح و سایر موارد تحت ولایت پدر و جد پدری می باشند. پس از رسیدن به سن بلوغ این ولایت و سرپرستی از عهده پدر و جد پدری ساقط و انسان مختار به تصمیم گیری در زندگی خویش می شود.

کلیدواژه ها:

اذن ، ولی ، نکاح ، دختر صغیره ، دختر بالغ