مطالعه تاثیر انگیزه مدیران ارشد بر خلق ثروت (ارزش آفرینی برای سهامداران)

سهامداران مالک اصلی واحد تجاری می باشند و پیوسته به دنبال حداکثر کردن ثروت خویش هستند و این ثروت برای آنها در نتیجه یعملکرد مطلوب واحد تجاری حاصل خواهد شد . ایجاد ارزش و افزایش ثروت سهامداران در بلندمدت از مهمترین اهداف شرکت ها محسوبمی شود و سیستم های ارزیابی عملکرد ابزارهایی مفید برای ارزیابی عملکرد مدیران به شمار می رود . سهامداران مالک اصلی واحدهایتجاری هستند و هدف اصلی واحدهای تجاری به حداکثر رسانیدن ثروت سهامداران است و این ثروت برای آنها تنها در نتیجه ی عملکردمطلوب واحد تجاری حاصل خواهد شد . ثروت سهامداران در دنیای واقعی مالی حایز اهمیت بسیار می باشد و طی سالیان اخیر افزایش قابلملاحظه ای در مورد شرکت هایی رخ داده است که اصلی ترین هدف خود یا یکی از اصولی ترین اهداف خود را در حداکثرسازی ثروتسهامداران پای هگذاری کرده اند . مدیریت موفقیت آمیز با رویکرد ارزش آفرینی برای سهامداران مستلزم آگاهی از متغیرهای حیاتی درباره یثروت سهامداران می باشد و اینکه چگونه می توان آ نها را به کار گرفت . سهامداران خواستار حداقل نرخ بازده مناسب روی سرمایه گذاریهای خود می باشند و در واقع می خواهند بازده خود را به حداکثر برسانند . طبق نظریه ی نمایندگی، زمانی بین مدیر و مالک رابطه ایجاد میشود که قسمتی از اختیارات مالک به مدیر تفویض شود تا مدیر بتواند جهت انجام امور شرکت به نمایندگی از مالک تصمیم های لازم را اتخاذکند. با توجه به وجود تضاد منافع بین مدیران و مالکان، اگرچه صاحبکار از طریق ایجاد سیستم های کنترلی مانند انتخاب هیات مدیره بهعنوان قایم مقام خود و یا انجام حسابرسی توسط یک شخص مستقل از منافع خود محافظت می کند ولی پژوهش های تجربی صورت پذیرفتهنشان می دهد که همسو کردن دیدگاه و عملکرد مدیران با منافع سهامداران مقرون به صرفه تر و دارای ارزش بیشتری نسبت به سیستم هایکنترلی است (جهانخانی و ظریف فرد ، 1385).