نحوه برخورد نظامیان در نظام اسلام

قواعد و مقررات حقوق بشر دوستانه بین المللی مجموعه قواعد عرفی و قراردادی است که بر مخاصمات مسلحانه بین المللی و داخلی حاکم است و رفتار اطراف درگیری در جنگ ها را تنظیم می کند. هدف این قواعد و مقررات، محدود سازی حق اطراف درگیری در بکارگیری روش ها و ادوات جنگی و حمایت از اشخاص و اموال در زمان جنگ می باشد تا بدین وسیله مصیبت ها و آلام جنگ ها را کاهش داده و از کرامت انسانی افراد در زمان جنگ صیانت کند. بخش اعظمی از قواعد و مقررات حقوق بین الملل بشر دوستانه جایگاه برجسته ای در نظام حقوق بین الملل دارند و نقض فاحش آن ها جنایت جنگی محسوب شده و موجب مسوولیت افراد و دولت ها می شود. اصول و قواعد کلی حقوق بشر دوستانه قواعد آمره ای اند که رعایت شان در هر شرایطی الزامی بوده و تخطی از آن ها به هیچ بهانه ای مجاز نمی باشد. ریشه، علت و انگیزه جنگ در رعایت مقررات مزبور اثری ندارند و در هرحال و بدون تبعیض نسبت به افراد تحت حمایت باید رعایت گردد. بسیاری از اصول و قواعد حقوق بشر دوستانه بین المللی که در اسناد بین المللی حقوق بشر دوستانه انعکاس یافته اند، از جمله، اصل تفکیک بین نظامیان و غیرنظامیان، تفکیک میان اهداف نظامی و غیرنظامی و محدودیت در انتخاب وسایل، روش ها و شیوه های جنگ، حمایت از زنان، کودکان، سال خوردگان، بیماران، مجروحان و اسیران جنگی را می توان از متون اصیل اسلام نیز به دست آورد. در این نوشتار تلاش می شود با تبیین مفهومی حقوق بشر دوستانه، قواعد اساسی و الزامات ناشی از آن را در نظام بین المللی حقوق بشر دوستانه و آموزه های دین اسلام به بررسی گرفته شود.

کلیدواژه ها:

جنگ ، نظامیان ، نظام ، اسلام ، حقوق ، بین الملل