نظریات و علل و عوامل آسیب اجتماعی خودکشی و راهکارهای پیشگیرانه

خود کشی مهم ترین و بارز ترین نوع خشونت تغییر شکل یافته است. آن چه امروزه این پدیده را نسبت به گذشته مهم تر جلوه می دهد، گسترش و افزایش آمار خودکشی ها و کاهش سن خود کشی است.ریشه کنی خودکشی در جهان کنونی امری محال به نظر می رسد لیکن می توان تدابیری بکار بست تا نرخ ارتکاب خودکشی به نحو موثری کاهش یابد. این تدابیر از یک سو در مبارزه علیه عوامل بسترساز و زمینه ساز خود کشی و از سوی دیگر در تقویت عوامل بازدارنده از خود کشی خلاصه می شوند.در مسیر مبارزه با این پدیده باید با کلیه عواملی که موجب شیوع اعتیاد به الکل، قمار یا افزایش نابسامانی خانواده ها و از هم گسیختگی آنها می شود مبارزه نمود و در واقع پیشگیری نتیجه بخش در این راستا در صورتی محقق می گردد که تمام عوامل خودکشی اعم از فردی یا درونی، شامل عوامل روحی روانی و جسمی زیستی و علل بیرونی یا خارجی شامل عوامل محیطی اجتماعی مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد به نحوی که این عوامل تمایل به تخریب خود، در شخص را تغییر شکل و تغییر جهت دهد.انسجام بیشتر نظام خانوادگی ، تقویت ایمان و شور مذهبی در افراد و روح همدردی ، درمان افراد افسرده و دارای اختلالات روحی- روانی و مداومت در این خصوص ، رشد کمی و کیفی مراکز مشاوره درمانی ، جلوگیری ازبروز روحیه ها و مسالک انزواگرایانه ، کارآمدسازی و استفاده مناسب از رسانه ها و برنامه های فرهنگی-اجتماعی و بطورکلی بهبود و ارتقای خدمات پزشکی ، بهزیستی ، رفاهی ، اقتصادی و اجتماعی و بهره وری صحیح از نیروی های انسانی می تواند در مبارزه با این پدیده راهگشا باشد.دراین مقاله برخی نظریات در خصوص خودکشی و همچنین علل ها وعوامل آن و راهکارهای پیشگیرانه مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.