تعیین شاخص های آنتروپومتریکی مرتبط با آسیب بدمینتون بازان نخبه

هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین شاخص های آنتروپومتریکی مرتبط با آسیب بدمینتون بازان نخبه می باشد. روش پژوهش توصیفی همبستگی و از نظر هدف کاربردی است. نمونه آماری شامل 70 نفر از بازیکنانمرد بدمینتون استان لرستان با دامنه سنی 18 تا 35 سال با حداقل 3 سال سابقه شرکت مستمر در تمرینات بدمینتون بود. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه محقق ساخته گزارش آسیب مختص رشته بدمینتون، متر نواری (جهت اندازه گیری شاخص های آنتروپومتریکی) کالیپر(جهت ارزیابی چربی زیر جلدی) و کولیس استخوان بود. ارزیابی گونه پیکری با روش هیث-کارتر انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که بیشترین فراوانی آسیب در بازیکنان بدمینتون، مربوط به کشیدگی عضله پشت ران (22/9 درصد) و پس از آن آسیب ناحیه آرنج دست راکت گیر (18/6 درصد)، آسیب ناحیه کتف (14/3 درصد) و آسیب ناحیه بالای پاشنه پا (10 درصد) می باشد. همچنین از بین شاخص های بیومتریکی (طول قد، وزن، تیپ آندومورف(چاق)، شاخص توده بدنی، طول تنه، نسبت طول تنه به قد و طول اندام تحتانی) با شیوع آسیب های رایج بدمنیتون، رابطه معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

شاخص های آنتروپومتریک ، آسیب ، بدمینتون بازان نخبه