تأثیر بازخورد خودتنظیم مشاهده ای بر یادگیری مهارت کاتا (سایفا گوجوریو) در پسران 10-15 ساله

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر بازخورد خود تنظیم مشاهده ای بر یادگیری مهارت کاتا (سایفا گوجوریو) بود. آزمودنی ها (28 نفر) بادامنه سنی (10-15) بودند و بر اساس فرم مشخصات فردی (سابقه ورزشی) در دو گروه خودتنظیم (14 نفر) و گروه جفت شده (14 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی ها مهارت کاتای سایفا را به مدت دو هفته (هر هفته سه جلسه) تمرین کردند. گروه خودتنظیم، زمان دریافت بازخورد و نوعبازخورد در بین کوشش ها در کنترل خودشان بود. در صورتی که گروه جفت شده بر زمان دریافت، و نوع بازخورد، کنترلی نداشتند. در مرحلهاکتساب برای هر نفر 180 کوشش انجام گرفت، آزمون اکتساب یک ساعت بعد از آخرین جلسه و آزمون یادداری بعد از 48 ساعت از دو گروهبه عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی و روشهای آمار استنباطی t مستقل و وابسته استفاده گردید. سطح معنیداری نیز p≤0/05 در نظر گرفته شد. نتایج آزمون t مستقل اختلاف معنی داری بین شرکت کنندگان در دو گروه خودتنظیم و جفت شده درمرحله اکتساب نشان نداد و در مرحله یادداری بین شرکت کنندگان در دو گروه خودتنظیم و جفت شده اختلاف معنی داری وجود داشت. ازاینرو می توان گفت گروه خودتنظیم عملکرد بهتری نسبت به گروه جفت شده داشت. در کل نتایج نشان می دهد گروه خودتنظیم روشمناسبی برای یادگیری مهارت سایفا در سنین پایین است.

کلیدواژه ها:

بازخورد ، بازخورد خودتنظیم ، یادگیری مشاهده ای