بررسی تاثیر ورزش در میزان امید به زندگی جوانان ورزشکار و غیر ورزشکار

جوانان، جمعیت قابل توجهی از هر جامعه را به خود اختصاص می دهند. به دلیل حساسیت زیاد این دوره سنی و از آنجایی که جمعیت جوانان، تعداد قابل توجهی از افراد هر جامعه را به خود اختصاص می دهند، ضروری می شود تا اقداماتی در جهت بهینه کردن شرایط زندگی آنها، به منظور بهبود سلامت عمومی آنها و کاهش مشکلات اجتماعی انجام شود. بنابراین این مقاله به بررسی تاثیر ورزش در میزان امید به زندگی جوانان می پردازد. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه جوانان ورزشکار و غیر ورزشکار شهرستان جهرم تشکیل داده اند که از بین آنها تعداد 82 نفر( 33 نفر غیرفعال و 49 نفر فعال) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای سنجش میزان امید به زندگی از پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر استفاده شد. برای انجام تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های آماری کالموگروف اسمیرنوف و تی مستقل - استفاده شد. نتایج آزمون کالموگروف اسمیرنوف نشان داد که داده های تحقیق حاضر از توزیع طبیعی برخوردار هستند. نتایج آزمون t مستقل در مورد نمره امید به زندگی جوانان فعال و غیر فعال نشان داد که بین نمره امید به زندگی جوانان فعال و غیر فعال تفاوت معنی داری وجوددارد. p=0/005 بنابراین مشاهده می شود که جوانان فعال نمره بالاتری را نسبت به جوانان غیر فعال در امید به زندگی کسب کرده اند. بنابراین با توجه به یافته های تحقیق حاضر که نشان از تاثیر احتمالی ورزش در افزایش امید به زندگی دارد، پیشتهاد می شود که جوانان به انجام فعالیت بدنی بیشتر تشویق شوند و همچنین امکانات لازم در اختیار این قشر قرار گیرد

کلیدواژه ها:

سلامت عمومی ، امید به زندگی ، جوانان ، ورزشکار ، غیر ورزشکار