رابطه علی بین سبک رهبری و عملکرد مربیان کاراته استان فارس

تحقیق حاضر با هدف ارتباط علی بین سبک رهبری و عملکرد مربیان کارته استان فارس طراحی و اجرا گردید. جامعه آماری این تحقیق شامل ورزشکاران کاراته استان فارس بوده اند که دارای مقامهای قهرمانی در سطح کشور هستند. نمونه گیری کل شمار و شامل 60 ورزشکار بوده است. از پرسشنامه های سبک رهبری باردنز و متزکاس 1969 و ارزیابی عملکرد رمضانی نژاد و همکاران 1392 استفاده شد که از نظر روایی جزء پرسشنامه های استاندارد بوده اند و پایایی بالایی دارند از روشهای آماری توصیفی و آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون استفاده گردید. تحلیل ساخترای عاملی تاثر متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته و مدل معادلات ساختاری ارایه شد. یافته ها نشان داد که سبک رهبری وظیفه گرا 46 درصد از تغییرات عملکرد نسبی را پیش بینی می کند و با توجه به ضریب بتا میتوان گفت که با افزایش یک انحراف معیار در رهبری وظیفه گرا به میزان 0/68 انحراف معیار عملکرد نسبی مربیان افزایش خواهد یافت. نتایج نشان داد که عملکرد نسبی مربیان در حد متوسط بوده و بین سبکهای رهبری تنها سبک رهبری وظیفه گرا توانایی تاثیرگذار بر عملکرد نسبی مربیان را دارد و دو نوع رهبری وظیفه گرا انسان گرا تاثیر مستقیم متقابل مثبت بر یکدیگر دارند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد ، انسان گرا ، سبک رهبری ، فارس ، کاراته