تاثیر هشت هفته تمرینات عملکردی مچ پا همراه با غوطه وری مچ پا در آب سرد بر ثبات ایستا و پویای بدمینتون بازان نخبه

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات عملکردی مچ پا همراه با غوطه وری مچچ پا در آب سرد بر ثبات ایستا و پویای بدمینتون بازان نخبه می باشد. آزمودنی های پژوهش حاضر را 30 بدمینتون باز نخبه (میانگین سنی 7±23/2 سال، میانگین وزن 2±70/1 کیلوگرم و قد 2±175/4 سانتیمتر ) که بصورت هدفمند انتخاب شده بودند، به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری قرار داده شده بودند، تشکیل می دادند. گروه اول شامل بازیکنانی بود که مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه به تمرینات عملکردی مچ پا پرداختند، گروه دوم شامل بازیکنانی بود که علاوه بر تمرینات عملکردی مچ پا، غوطه وری مچ پا در آب سرد نیز بهره بردند. جهت ارزیابی ثبات ایستا و پویا به ترتیب از تست لک لک و بایودکس استفاده شد. برای مقایسه تعادل قبل و بعد از اعمال مداخله در دو گروه، آزمون تحلیل واریانس دو راهه با اندازه گیری مکرر بکار گرفته شد. نتایج نشان داد در شاخص های ثبات کلی یا ایستا، و قدامی – خلفی قبل و بعد از غوطه وری در آب سرد اختلاف معنی داری وجود ندارد اما در ثبات طرفی معنادار بوده است. بطور کلی می توان نتیجه گیری کرد که تمرینات عملکردی همراه با غوطه وری در آب باعث افزایش ثبات در صفحه حرکتی فرونتال خواهد شد.

کلیدواژه ها:

تمرینات عملکردی مچ پا ، غوطه وری در آب سرد ، ثبات ایستا ، ثبات پویا ، بدمینتون بازان نخبه