تاثیر شش هفته تمرین طناب زنی بر تعادل آنابولیک به کاتابولیک بدن پسران دانش آموز شیراز

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر شش هفته تمرین طناب زنی بر کورتیزول، تستوسترون و نسبت تستوسترون به کورتیزول سرم دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم بود. 20 نفر از دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شیراز به صورت هدفمند در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تمرین طناب زنی و کنترل (هر گروه 10 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین در یک برنامه 6 هفته ای تمرین طناب زنی شامل 5 جلسه در هفته و هر جلسه 20 دقیقه به شکل افزایش پیش رونده در نسبت کار به استراحت شرکت کردند. قبل و بعد از شش هفته، نمونه خونی استراحتی از هر دو گروه اخذ گردید، و مقادیر کورتیزول، تستوسترون و نیز نسبت تستوسترون به کورتیزول اندازه گیری و محاسبه شد. از روش آماری تحلیل واریانس بین-درون آزمودنی ها جهت مقایسه تغییرات متغیرها بین دو گروه استفاده شد. کورتیزول در گروه طناب زنی در مقایسه با گروه کنترل به طور معنادار افزایش یافت (P<0.05). تستوسترون و نسبت تستوسترون به کورتیزول در گروه طناب زنی در مقایسه با گروه کنترل به طور معنادار کاهش یافتند (P<0.05). احتمالا شش هفته تمرین طناب زنی منجر به ایجاد شرایط کاتابولیک در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شده که ممکن است منجر به پیشگیری از اضافه وزن در آنها شود.

کلیدواژه ها:

طناب زنی ، کورتیزول ، تستوسترون ، نسبت آنابولیک به کاتابولیک ، پسران دانش آموز