نقش خود شیفتگی بر عملکرد شغلی و انحراف سازمانی کارکنان فدراسیون های ورزشی منتخب کشور

هدف اصلی این پژوهش نقش خود شیفتگی بر عملکرد شغلی و انحراف سازمانی کارکنان فدراسیون های ورزشی منتخب کشور بود. پژوهش حاضر توصیفی همبستگی، از نوع تحقیقات پیمایشی و از جمله پژوهش های کاربردی که به صورت میدانی انجام شد. جامعه آماری تحقیق را کارکنان فدراسیون های منتخب ورزشی ایران تشکیل دادند که برای انتخاب این افراد از بین فدراسیون های جمهوری اسلامی ایران 5 فدراسیون موفق در عرصه های بین المللی شامل فدراسیون های کشتی، وزنه برداری، تکواند، فوتبال و والیبال که در عرصه های بین المللی در چندسال اخیر نتایج خوبی گرفته اند را مورد هدف قرار داده و نمونه های پژوهش بصورت تصادفی ساده و با توجه به جدول مورگان تعداد 306 نفر از کارکنان این فدراسیون ها بعنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه عملکرد شغلی که توسط پاترسون 1988، پرسشنامه شخصیت خودشیفته آمز و همکاران 2006 و پرسشنامه انحرافاتسازمانی مولکی و همکاران 2002 استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط صاحبنظران 12 نفر از اساتید مدیریت ورزشی مورد تایید قرار گرفت. همچنین پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (عملکرد شغلی =0/79، شخصیت خودشیفته =0/72 و انحراف سازمانی =0/76 گزارش شد. به منظور انجام محاسبات از نگارش 25 نرم افزار SPSS و نگارش 23 نرم افزار Amos استفاده گردید. نتایج نشان داد متغیر انحراف سازمانی در رابطه بین خود شیفتگی بر عملکرد شغلی کارکنان فدراسیون های ورزشی نقش واسط های ندارد. در واقع میتوان گفت که خود شیفتگی به صورت کاملا مستقیم معکوس بر عملکرد شغلی تاثیرگذار است. یعنی اگر کارکنان خود شیفتگی داشته باشند عملکرد شغلی آنها پایین می آید و اگر خود شیفتگی در آنها پایین باشد عملکرد شغلی آنها افزایش می یابد. در کل میتوان گفت که مدل از نوع میانجی کامل است یعنی انحراف سازمانی نمی تواند نقش میانجی را ایفا کند .

کلیدواژه ها:

خودشیفتگی ، عملکرد شغلی ، انحراف سازمانی ، کارکنان فدراسیون های ورزشی منتخب کشور