تأثیر 3 هفته ورزش ایروبیک بر فشارخون بیماران دیابتی نوع 2 مبتلا به پرفشارخونی

هدف: پرفشارخونی یکی از بیماریهای همراه با بیماری دیابت نوع 1 است که در بیشتر بیماران دیابتی نوع 1دیده میشود. توسعه پرفشارخونی در بیماران دیابتی خیلی مضر است. هدف از انجام این تحقیق استفاده از ورزشایروبیک به عنوان یک روش درمانی در بیماران دیابتی برای کنترل پرفشارخونی است . روش شناسی : تعداد 70 آزمودنی که در پرونده آنها بیماری پرفشارخونی درج شده بود به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروهاول: گروه ورزش ایروبیک ) 18 نفر( و گروه دوم: گروه کنترل )بدون ورزش( ) 18 نفر(. گروه ورزش ایروبیک 7 روز در هفته، هر جلسه 10 تا 85 دقیقه، به مدت دو ماه زیر نظر مربی ایروبیک در سالن ورزشی ، ورزش ایروبیکرا انجام دادند. تمرینات افزایش تدریجی داشت. فشارخون در آزمودنیها قبل از شروع و بعد از اتمام تمرینات دوماهه ایروبیک اندازهگیری شد. بعد از 0 دقیقه استراحت، وقتی که فرد در وضعیت نشسته بود ، پاها بر روی زمین قرار داشت، و دست در سطح قلب نگهداشته شده بود، فشار خون اندازهگیری شد . دو مرتبه اندازه گیری شد و میانگین این دو اندازهگیری به عنوان فشارخون بیمار ثبت شد . از فشارسنج بازویی استاندارد برای اندازه گیری فشارخون بیماران دیابتی نوع 1 استفاده شد. نتیجهگیری: همانطور که نتایج نشان داد در گروه اول که ورزش ایروبیک را در سالن ورزشی انجام می دادندکاهش معنیداری در فشارخون سیستول، فشارخون دیاستول و ضربان قلب مشاهده شد. اما در گروه دوم که تمرین ورزشی نداشتند نه تنها کاهشی در فاکتورهای ذکر شده در بالا مشاهده نشد بلکه فشارخون دیاستول هم افزایش معنیداری داشت. با توجه به اینکه فشارخون یکی از بیماریهای همراه با بیماری دیابت است و باعث بیماریهای جدیتر در این بیماران میشود، توصیه میشود که در کنار درمان دارویی، ورزش ایروبیک برای بیماران تجویز شود تا به کنترل بیماری کمک کند

کلیدواژه ها:

ورزش ایروبیک ، فشارخون دیاستول ، فشارخون سیستول ، دیابت شیرین