بررسی رابطه بین اخلاق حرفه ای و رفتار شهروندی سازمانی در کارکنان بیمارستان ها و دانشگاه علوم پزشکی شهرکرمان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 683

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SQCGHMED06_006

تاریخ نمایه سازی: 13 بهمن 1398

چکیده مقاله:

زمینه وهدف: رفتار شهروندی سازمانی، رفتار ارزشمندی ومفیدی است که افرادآن را به صورت دلخواه و داوطلبانه در سازمان از خود بروز می دهند که این رفتار تحت تاثیر متغیر اخلاق حرفه ی قرار دارد که در آیات و روایات گوناگون به اهمیت آن اشاره شده است. این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین اخلاق حرفه ای یا رفتار شهروندی سازمانی در شهر کرمان انجام شد. روش شناسی: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی یا نمونه ای آماری 381 نفر از کارکنان مراکزآموزشی و درمانی شهر کرمان در سال 1398 انجام شد. افراد به روش نمونه گیری طبقه ای از بین مراکز آموزش ودرمانی انتخاب شدند. داده ها به کمک پرسشنامه های استاندارد شده ی اخلاق حرفه ای براونو تروینو 2006 و پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی یاتمان و ارگان 1988 جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS21 و یا کمک آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: براساس نتایج از آزمون همبستگی ، ضریب همبستگی پیرسون برابر 0/637 و ضریب همبستگی اسپیرمن برابر 0/633 بین اخلاق حرفه ای یا رفتار شهروندی رابطه خطی معنی داری وجود دارد. و مثبت بودن ضرایب آزمون های پیرسون واسپیرمن دلیل مستقیم بودن این رابطه است. بدین معنی که افزایش اخلاق حرفه ای یا افزایش رفتار شهروندی سازمانی همراه است ضریب تعیین نیز نشان دهنده آن است که 30 درصد از واریانس متغیر ملاک رفتار شهروندی سازمانی تحت تاثیر واریانس متغیر پیش بینی اخلاق حرفه ای قابل تبیین است. بحث ونتیجه گیری: با توجه به نقش اخلاق حرفه ای در بهبود رفتار شهروندی سازمانی، مدیران مراکز آموزش یا توصیه و سفارش کارکنان به احترام توجه به رفاه و آسایش ارباب رجوع، احساس مسئولیت در شغل، انتقادپذیری شکیبایی و صبر، رغبت به کار و رعایت اداب اجتماعی، اخلاق حرفهای خود را افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

اخلاق حرفه ای ، رفتار شهروندی سازمانی ، دستگاه های اجرایی شهر کرمان

نویسندگان

عاطفه مهدوی پور رابری

کمیته تحقیقات دانشجوی دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی آجا تهران ایران

اختر عسگری رابری

کارشناسی ارشد روانشناسی کرمان ایران

زهره سعید

دکتری روانشناسی تربیتی و عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان کرمان ایران