ارائه راهکارهایی جهت ارتقاء سلامت و رفاه سالمندان و معلولین در جوامع شهری

سالمندی و معلولیت از پدیدههایی است که در تمامی جوامع بشری بروز مینماید. کاهش قوای جسمانی و ناتوانی ادراکی و جسمانی در سالمندان و معلولان سبب میشود این افراد به تدریج از جامعه منزوی شده و این امر زمینه بروز بیماریهای جسمانی و روانی را در ایشان فراهم مینماید. در سال 1982 در سی و هفتمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد سند ارزشمندی تحت عنوان برنامه اقدام جهانی برای معلولان به تصویب رسید. که در بند 21 این بیانیه آمدهاست که محیط عمده تاثیرات اختلال یا معلولیت را بر زندگی افراد تامین میکند. در پژوهش حاضر مؤلفه مناسبسازی محیط کالبدی شهرها در سه زمینه مشکلات شناختی (گمشدن در فضای هندسیشهر و دشواری مسیریابی)، مشکلات مربوط به حفظ تعادل در محیط، دسترسی به امکانات و خدمات شهری و سپس عوامل انسانی مؤثر در طراحی پیاده روهای مناسب برای سالمندان و معلولان با دیدگاه مناسب سازی پیاده روها برای سالمندان، نابینایان، ناشنوایان و معلولین جسمی حرکتی بررسی شده و سپس تاثیر محیطهای ساخته شده بر امکان تحرکو سلامتی افراد جامعه، بخصوص افراد مسن و معلولین مورد مطالعه قرار میگیرد و در کلیه زمینه ها به ارائه پیشنهاداتی جهت ارتقاء سطح سلامت و رفاه زندگی سالمندان و معلولان ارائه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

سالمندی ، ناتوانی ، طراحی فضای شهری ، سلامت