تاثیرکاربرد مدل مراقبت مشارکتی بر شدت فشارمراقبتی خانواده بیماران روانی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 422

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRCSRMED05_134

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : مراقبین خانگی بیماران روانی، بیماران پنهان محسوب می شوند که خطر مبتلا شدن به اختلالات جسمی روانی و اجتماعی را احساس می کنند لذا استفاده از روش های علمی برای توانمند سازکردن آنها پیشنهاد شده است .مواد و روش ها: این کار ازمایی بالینی در سال 1396 برروی مراقبین خانگی بیماران روانی با سابقه بستری در بیمارستان روانپزشکی شهید رجائی یاسوج انجام شد. نمونه ها بصورت دردسترس انتخاب و بصورت تصادفی به دوگروه آزمودنی(33خانوار) و گروه کنترل (33خانوار) تخصیص یافتند. مدل مراقبت مشارکتی بر اساس مراحل انگیزش، آماده سازی، درگیری سازی و ارزشیابی درگروه مداخله در بیمارستان به مدت 11جلسه اجرا گردید برای گروه کنترل دراین مدت هیچگونه مداخله ای انجام نگردید . ابزار گردآوری پرسشنامه فشار مراقبتی نواک وگست بود. داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزار آماری SPSS نسخه 19 با آزمون های آمار توصیفی و استنباطی( همگنی حاشیه ای و مربع کای) تجزیه و تحلیل گردید.نتایج : قبل از انجام مداخله 39/4 درصد نمونه های گروه آزمودنی، فشار مراقبتی شدید و 60/6 درصد آنها فشار مراقبتی متوسط داشته اند درهمین زمان 57/7 درصد نمونه ها گروه کنترل فشار مراقبتی شدید و 42/3 درصد آنها فشار مراقبتی متوسط را تجربه کردند. پس از انجام مداخله 97 درصد خانوارهای گروه آزمودنی در رده خفیف و هیچ یک از خانوارها فشار مراقبتی شدید نداشتند. در گروه کنترل پس از مداخله شدت فشار مراقبتی متوسط بدون تغییر ، 12/2 درصد در رده شدید و 45/5 درصد آنها رده خفیف را به خود اختصاص دادند.آزمون همگنی حاشیه ای تایید نمود که بین شدت فشار مراقبتی اعضاء هردوگروه قبل و بعد از اجرای مدل مراقبت مشارکتی تفاوت معنادار آماری وجود دارد (0/0001=P) .همچنین نتایج آزمون مربع کای نشان داد که پس از انجام مداخله شدت فشار مراقبتی گروه آزمودنی بطور معنادار آماری کمتر از شدت فشار مراقبتی گروه کنترل بوده است(0/0001=P). نتیجه گیری :اجرای مدل مراقبت مشارکتی در کاهش شدت فشار مراقبتی خانواده بیماران مبتلا به اختلالات روانی موثر می باشد. لذا بکارگیری این مدل در مراقبت های بهداشتی درمانی توصیه می شود.

نویسندگان

مائده ورشویی

دانشجوی کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بهبهان،ایران

فاطمه مقدم

دانشجوی کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بهبهان،ایران

مهرنوش شکوریان

دانشجوی کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بهبهان،ایران

سارا دهداری نژاد

دانشجوی کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بهبهان،ایران