طراحی، اجرا و ارزشیابی الگوی مدیریت مشارکتی با بهره گیری از کمیته دانشجویی در ارتقاء آموزش دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 366

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRCSRMED05_193

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

چکیده مقاله:

زمینه وهدف: دانشجو بعنوان سرمایه ی اصلی نظام آموزشی،محور توسعه آموزش می باشد و هرگونه بازنگری و بازسازی در نظام آموزشی برای رسیدن به سرانجام، نیازمند در نظر گرفتن رای و نظر این عزیزان می باشد در این راستا بسترسازی برای تعامل دانشجویان و بنا نهادن سازوکارهای مشارکت دانشجویان در نظام آموزشی از اهداف عالی و سیاستهای کلان مدیریت آموزشی می-باشد. مواد و روش ها: پس ازنیازسنجی انجام شده در دانشکده پزشکی تصمیم برآن شد که به صورت هفتگی با حضور مسولین دانشکده و اعضای کمیته دانشجویی جلسه ای پیرامون مشکلات آموزشی برگزار شود.این مطالعه بصورت کیفی و مصاحبه ای، پس از اجرای چندین جلسه جمع آوری گردید. مصاحبه شوندگان، 10 نفر از دانشجویانی به غیر از اعضای کمیته دانشجویی و 5 نفر از اعضای کمیته دانشجویی بودند که بررسی شود ایا کمیته دانشجویی در ارتقا مدیریت آموزش تاثیر داشته است یا نه نتایج : بررسی هانشان داد که هرگاه دانشجویان فرصت بیان اندیشه های خود را بیابند و در تصمیمی که بر سرنوشت آنان اثر می گذارد شریک شوند، نوآفرینی و مسولیت پذیری بیشتری از خود نشان می دهند و این نشستها منجر به تغییرات بسیار مهمی در مدیریت بخشها و حفظ شان دانشجویان، بازدید منظم بخشها و تعامل بیشتر با دانشجویان و مشاهده مشکلات دانشجویان از نزدیک شده است و معتقد بودند که مشارکت موجب ایجاد انگیزه، کمک به دانشجویان برای کسب حداکثر رشد فردی و حرفه ای خود، توانایی رهبری، افزایش سطح همکاری و همدلی و ایجاد فضای مناسب و پویاتربرای گسترش یادگیری و خلاقیت در آنان ایجاد کند. نتیجه گیری : دانشجو محور اصلی فعالیت های دانشگاه را تشکیل می دهد و بیش از سایر اجزای نظام آموزشی، از تغییر و تحولات برنامه ها و سیاستگزاری های آموزشی و پژوهشی دانشگاه متاثر است، اما در نظام آموزشی فعلی دانشگاه ها، زمینه های مشارکت و همکاری دانشجویان در برنامه های آموزشی کمتر دیده شده است. این در حالی است که دانشجویان به لحاظ امتیازاتی چون جوانی، نشاط، آرمان گرایی، خلاقیت... منابع ارزشمندی از نیرو وانرژی در جامعه اند.حال با توجه به اینکه دانشجویان یکی از ذی نفعان اصلی نظام آموزشی هستند و وجود سازوکار دایمی برای بهره گیری از مشارکت آنان در مسیر بهبود نظام آموزشی ضروری است، ما نیز بر این باوریم که توسعه آموزش با توسعه مشارکت دانشجو در نظام آموزشی امکانپذیر است.

نویسندگان

آرش فروزان

دانشیار، گروه طب اورژانس، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

طیبه فتاحی

دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش پزشکی، کارشناس EDO دانشکده پزشکی

حسن برزگری

استادیار، گروه طب اورژانس، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

سیدسعید سیدیان

استادیار، گروه فوق تخصصی گوارش، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز