استاندارد ساززی اجزاء مدیریت امداد و بررسی Code of Conduct

با گسترش جوامع انسانی و متناسب با تعدد و تنوع حوادث طبیعی و غیر طبیعی ایجاد شده، مدیریت اینگونه سوانح نیز پیچیده تر شده است. از طرف دیگر اهمیت پاسخ مناسب و بموقع، سازمانهای امدادی رامجبور به اتخاذ سیاست ها و رویه های علمی و قابل محاسبه در مقابله با اینگونه رخدادها می نماید، تا خدمات ارائه شده از کیفیت قابل قبولی برخوردار گردد. بنابراین تمامی سازمانهای امدادی ملزم به طراحی سیستم کیفی در سازمان خویش بوده تا عملکرد خود را با معیارهای استاندارد موج.ود دراین خوزه تطبیق داده و نهایتا توانایی رقابت در عرصه فعالیتهای بشر دوستانه را داشته و بتوانند در این حوزه فعالیت نماید. در سال 1994 فدراسیون بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر به همراه هشت سازمان بزرگ امدادرسانی غیر دولتی (NGO) اقدام به طراحی و تصویب موافقت نامه ای در خصوص معیارهای استاندارد خدمات امدادی نمود که تحت عنوان (Code of Conduct) شناخته شده است. Code of Conduct در حقیقت اولین استاندارد پایه جهت انجام کمکهای اضطراری در حوادث و سوانح به شمارمی آید. که متشکل از 10 جزء می باشد. هدف از ارائه این مقاله، علاوه بر تشریح اجزاء ده گانه Code of Conduct ، تاکید بر مواردی همچون کارایی و کارآمدی (Efficiency and Effectivness) ، پاسخگو بودن (Accountability) (بند 9 Code of Conduct) و … که رعایت آنها برای بالا بردنکیفیت هر فرآنید مدیریتی ضروری می باشد، نیز شده است که با بررسی جامع نگر این موارد و تطبیق آنها با وضعیت جمعیت هلال احمر کشورمان می توان علاوه بر تدوین استانداادر ملیب برای مدیریت حوادث و سوانح نسبت به اخذ درجات استاندارد کیفیت از جمله ISO 9001 نیز نایل گردید. در این مقاله علاوه بر بررسی موارد فوق الذکر نمونه ای از سازمانها NGO که در زمینه فعالیتهای بشر دوستانه موفق به دریافت درجه ISO 9001 شده است نیز پرداخته خواهد شد.