جامعه شناسی بلایای طبیعی و امدادرسانی به آسیب دیدگان

نوشته حاضر به تبیین جامعه شناختی امدادرسانی پس از فاجعه می پردازد. بر این اساس و از آنجاکه فاجعه از بزرگترین معضلات ومشکلات جوامع انسانی است و به عنوان یک پدیده اجتماعی موج بهم ریختگی و بی سازمانی کارکرد و ساختار یک نظام اجتماعی می گردد و فشار روانی و اجتماعی ویژه ای را بر آسیب دیدگان وارد می کند. در این مقاله بر آن هستیم تا زلزله را به عنوان یکی از مهم ترین بلایای طبیعی و فاجعه های جوامع انسانی از دیدگاه جامعه شناسی برری کنیم و به منظور دستیابی به یک چهار چوب نظری مناسب جهت تبیین آن از مدل کنش – نظم الگزندر استفاده نموده ایم. در پایان نیز راهکارهایی ازمله تشکیل انجمن های داوطلبانه و سازمان های محلی، هماهنگی، ارتباط و همکاری مناسب سازمان ها، عدم پرسش سوالات تحریک کننده از آسیب دیدگان، ایجاد زمینه های مناسب برای مشارکت دادن خود آسیب دیدگان در امدادرسانی و داشتن یک نظام پژوهشی مناسب جهت بررسی علمی و کارشناسی بلایای طبیعی از دیدگاه جامعه شناختی پیشنهاد گردیده است.