بررسی تغییرات استخوانی در بیماران با علائم اختلالات مفصل تمپوروماندیبولار در تصاویر توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی در همدان در سال 1396

سابقه و هدف: اختلالات مفصل گیجگاهی – فکی به اختلالاتی اطلاق می شود که سیستم جونده (عضلات، مفصل TMJ و تاندون ها) را مبتلا می کند و شایعترین ناهنجاری فکی است. معاینه بالینی به تنهایی قادر به تشخیص علت ایجاد TMD نمی باشد و تعیین علت و مسیر صحیح درمان در بیشتر موارد متکی بر معاینات تصویر برداری می باشد. لذا هدف از این مطالعه تعیین تغییرات استخوانی اسکلروز، استئو یت و اروژن در بیماران با علائم TMD با استفاده از تصاویر CBCT می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی و مقطعی می باشد. درد مفصل تمپورومندیبولار شامل درد در هنگام لمس و فانکشن مفصل TMJ ، حداکثر میزان باز شدن دهان ، clicking و crepitus در چک لیست علایم بالینی ثبت گردید. سپس تصاویر CBCT از نظر وجود تغییرات استخوانی شامل اسکلروز، Flattening ، اروژن و استئوفیت مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS20 تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه مجموعا 160 تصویر مفصل ارزیابی شد. در مجموع 132 ( 5 / 82 درصد) مورد صاف شدگی، 45 ( 12 / 28 درصد) مورد اسکلروزیس، 41 ( 62 / 25 درصد) مورد استئویت و 66 ( 25 / 41 درصد) مورد اروژن مشاهده شد. تحلیل های آماری نشان دهنده وجود رابطه ی معنی داری بین صاف شدگی، اسکلروزیس و استئویت با احساس درد می باشد. همچنین ارتباط بین متغیر صاف شدگی و clicking معنی دار می باشد. نتیجه گیری: صاف شدگی شایع ترین تغییر استخوانی در بیماران مورد مطالعه بود. تقریبا بین همه انواع تغییرات استخوانی و درد رابطه وجود دارد. اسکلروزیس، استئوفیت و اروژن رابطه معنی داری با کریپتاسیون مفصل دارند.

کلیدواژه ها:

تغییرات استخوانی ، TMD ، تصاویر CBCT