بررسی شیوع بازال سل کار سینوما در مرکز بدخیمی های سر و گردن مازندران در سال های 1395 و 1396

سابقه و هدف: سرطان های غیرملانومی پوست شایع ترین سرطان در جهان هستند و شیوع آنها هر ساله در حال افزایش ( 8 _ 3% در سال) می باشند. در این میان بازال سل کارسینوما (BCC) به عنوان شایع ترین شکل سرطان پوستی شناخته می شود. BCC یک تومور غیرتهاجمی بافتی است ; شیوع BCC در مردان بیشتر از زنان می باشد و اغلب در بزرگسالان ( بیشتر در سنین 40 _ 60 سال) رخ می دهد. طی بررسی های گذشته ثابت شده است که شیوع این بیماری در حال افزایش و سن ابتلا به آن رو به کاهش است. این سرطان در افراد بزرگسال و مخصوصا نیروی کارآمد جامعه بروز پیدا می کند , می تواند تاثیرات مخرب به همراه داشته باشد , از این رو به دلیل اهمیت موضوع مورد بحث مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع BCC در سال های 1395 و 1396 در بیماران مراجعه کننده به مرکز بدخیمی های سروگردن مازندران انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه ی کیفی جامعه شناسی (Grounded theory) تمامی 4532 پرونده ی موجود در بخش آسیب شناسی مرکز بدخیمی های سر و گردن مازندران مطالعه گردید و 70 پرونده ی مرتبط با BCC استخراج گردید. تمامی پرونده های مرتبط با بیماری BCC که در سال های 1395 و 1396 در آسیب شناسی مرکز بدخیمی های سر و گردن مازندران ثبت شده است معیار ورود به طرح در نظر گرفته شد و پرونده های ناقص به دلیل احتمال ایجاد خطا در تحقیق از طرح خارج شدند. ابتدا اطلاعات فردی، بالینی و هیستوپاتولوژیک مورد نیاز به صورت چک لیست استخراج و ثبت گردید. سپس با استفاده از آمار توصیفی، میزان فراوانی و درصد فراوانی محاسبه، جداول و نمودارها با استفاده از نرم افزار SPSS16 ترسیم گردید و به منظور بررسی متغیرها از تست کااسکور استفاده شد و p-value کمتراز 0.05 درنظر گرفته شد. یافته ها: طی مطالعه و تجزیه و تحلیل 70 پرونده ی BCC مشاهده شد که میانگین سنی افراد مبتلا به این سرطان 63.9 سال می باشد 47 نفر از بیماران مبتلا مرد بودند ( 67.1 %) و 23 نفر از بیماران را زنان تشکیل می دادند ( 32.9 %) که گواه بر شیوع بیشتر این سرطان در آقایان می باشد. همچنین طی بررسی بر روی شایع ترین محل بروز این بیماری مشاهده شد که بالاترین میزان شیوع در ناحیه ی سر و صورت می باشد که 45 مورد ( 64.28 %) گزارش شده است و پس از آن ناحیه ی گردن ( 22.85% ) دارای بیشترین شیوع برای این بیماری می باشد. ارتباط معناداری بین سا (p-value=0.009) محل زندگی بیمار ( p-value=0.012 ) و جنسیت بیمار ( p-value=0.033 ) با شیوع بیماری مشاهده شد. نتیجه گیری : شیوع سرطان سلول بازال در مطالعه حاضر متفاوت و بسیار بیشتر از سایر مطالعات گذشته بود، با توجه به نتایج بدست آمده پیشنهاد می شود که اقدامات لازم برای پیشگیری و درمان این بیماری اتخاذ شود و همچنین شیوع این سرطان بهصورت گسترده تر در استان های دیگر بررسی شود.

کلیدواژه ها:

سرطان ، شیوع ، بازال سل کارسینوما