تاثیر فاز اول درمان های پریودنتال بر میزان قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع ، یک مطالعه ی مروری

سابقه و هدف: بیماری های پریودنتال ششمین مشکل بیماران دیابتی می باشد به طوریکه کاهش قند خون در بهبود آنها تاثیر به سزایی دارد لذا هدف از این مطالعه تعیین اثر درمان های از اول پریودنتال بر کنترل قند خون بیماران دیابتیک نوع 2 می باشد . مواد و روش ها: همه مقالات از سال 2000 تا 2018 با کلید واژه گان MeSH شامل بیماری های پریودنتال ، دیابت نوع 2 ، قند خون ناشتا، و HbA1c در پایگاه های PubMed ، Scopus ، Science Direct ، SID ، Magiran و Iranmedex استخراج شدند. معیار ورود شامل مطالعات اصیل و و معیار خروج شامل مطالعات متاآنالیز و سیستماتیک مروری می باشد. یافته ها : از 64 مقاله یافت شده 13 مورد بررسی که در 11 مطالعه پس از انجام از اول درمان پریودنتال (جرم گیری ، هموار سازی ریشه ، آموزش بهداشت و مصرف دهان شویه کلرهگزیدین ) کاهش معنادار مقدار قند خون و هموگلوبین گلیکوزیله مشاهده شد ولی ارتباط معناداری با قند خون ناشتا دیده نشد در حالیکه در 2 مطالعه ارتباط معناداری بین فاز اول درمان پریودنتال و کاهش قند خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله یافت نشد. نتیجه گیری : انجام فاز اول درمان پریودنتال در بیماران دیابتیک مبتلا به پریودنتیت مزمن باعث کاهش این عفونت و به دنبال آن کاهش قند خون وهموگلوبین گلیکوزیله می شود. توصیه می شود با توجه به شیوع بیشتر این بیماری در بیماران دیابتی نسبت به غیر دیابتی ، جهت کنترل بهتر و دقیق تر قند خون و کاهش عوارض حاد و مزمن دیابت آنها ، سعی در تشخیص و درمان هرچه زودتر بیماری های پریودنتال براییم .

کلیدواژه ها:

بیماری های پریودنتال ، دیابت نوع 2 ، HbA1c ، قند خون ناشتا