تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و نوع باکتری های عفونت دستگاه ادراری در بیمارستان رازی قائمشهر

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 325

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRMMED22_370

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1398

چکیده مقاله:

سابقه وهدف : عفونت دستگاه ادراری یکی از رایج ترین عفونت باکتریایی تهدید کننده سلامت انسان می باشد. افزایش مقاومت دارویی در این باکتری ها، ضرورت ارزیابی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی جهت بهبود درمان تجربی را مشخص ساخته است. هدف از این مطالعه شناسایی نوع و الگوی مقاومت دارویی باکتری های عفونت دستگاه ادراری می باشد . مواد و روش ها : در این مطالعه مقطعی –توصیفی، نمونه ها از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان رازی قائمشهر از دی ماه سال 1394 تا خردادماه 1396 طی یک دوره هجده ماهه جمع آوری شدند . تشخیص نوع باکتری های مورد نظر با استفاده از روش های بیوشیمیایی و میکروب شناسی صورت گرفت. بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی با روش انتشار دیسک در محیط مولرهینتون آگار، مطابق دستورالعمل موسسه استاندارد بالینی و آزمایشگاه ( Clinical and Laboratory Standards Institute) تعیین گردید . سپس توسط نرم افزار SPSS18 داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت یافته ها: از 1338 ایزوله باکتریایی، شایع ترین باکتری های جدا شده از ادرار شامل ، 912 ایزوله اشریشیاکلی ( 68% ) 117 ایزوله سیتروباکتر ( 9% )، 84 ایزوله آنتروباکتر ( 6% )، 80 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا ( 6% )، 55 ایزوله آنتروکوک ( 4% )، 65 ایزوله استافیلوکوک ساپروفیتیکوس ( 5% )، 25 ایزوله پروتئوس ( 2% ) بودند . بیشترین حساسیت آنتی بیوتیکی باکتری ها نسبت به نیتروفورانتوئین به میزان 65 / 85% ، سفتریاکسون 61 / 60% و همچنین بالاترین مقاومت باکتری ها در مقابل آنتی بیوتیک های نالیدیکسیکاسید ( 08 / 68% )، کوتریموکسازول ( 36 / 66% )، آمیکاسین ( 48 / 64% )، آمپی سیلین ( 92 / 57% ) مشاهده شد . استنتاج : نتایج این پژوهش نشان داد که باکتری اشرشیاکولای سهم بالایی در ایجاد عفونت دستگاه ادراری در بیماران مورد مطالعه داشت . همچنین باتوجه به مقاومت بالای ایزوله ها به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین، آمیکاسین، کوتریموکسازول، نالیدیکسیک اسید، پیشنهاد می شود در درمان اولیه عفونت های ادراری استفاده نشود.

نویسندگان

جواد رسولی

کارشناس ارشد میکروبیولوژی پزشکی، گروه میکروبیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

مصطفی سلطانی

کارشناس ارشد ایمونولوژی پزشکی، گروه میکروبیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

حسین نعمتی

پزشک عمومی، دانشکده پزشکی ، دانشگاه مازندران، ساری، ایران

محمد آهنجان

استادیار میکروبیولوژی پزشکی ، گروه میکروبیولوژی و ویروس شناسی، د انشکده پزشکی، د انشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران