بررسی اثر کادمیوم کلرید در تشدید سمیت کبدی سدیم فلورید از طریق ارزیابی استرس اکسیداتیو در موش های صحرایی نر

سابقه و هدف: انسان همواره با مخلوطی از ترکیبات شیمیایی مختلف در زنجیره غذایی خود بخصوص آب آشامیدنی مواجه است. فلورید به عنوان یک عامل محافظتی از پوسیدگی دندان به آب های آشامیدنی افزوده می شود. کادمیوم نیز به عنوان یک فلز سنگین در آب های آشامیدنی یافت می شود. هر دو این ترکیبات می توانند از طریق تولید رادیکال های آزاد و ایجاد استرس اکسایداتیو سبب سمیت در ارگان های مختلف بدن شود. هدف از این مطالعه بررسی اثرات سمیت ترکیبی این ترکیبات در دوزهای پایین و غیر سمی از طریق بررسی مسیر استرس اکسیداتیو در موش های صحرایی نر می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه 4 گروه 6 عددی از موش های صحرایی به شرح زیر تقسیم بندی شدند: گروه کنترل آب آشامیدنی دریافت نمودند و به آب آشامیدنی گروه های دوم، سوم و چهارم به ترتیب، سدیم فلوراید ( غلظت 30ppm )، کادمیوم کلرید( غلظت 40ppm ) و ترکیب دو ماده (سدیم فلوراید +30pp کادمیوم کلرید 40ppm ) افزوده شد. پس از انجام 6 هفته treatment ، موش ها بیهوش شاده و بافت کبد آنها جهت ارزیابی فاکتورهای استرس اکسایداتیو ( رادیکال های آزاد اکسیژن، گلوتاتیون، لیپیدپراکسیداسیون و پروتئین کربونیل ) جدا شد . نمونه خون هم جهت ارزیابی سطوح سرمی SGPT ، SGOT و ALP جمع آوری شد. یافته ها: نتایج نشان داد دوزهای منفرد سدیم لورید و کادمیوم کلرید تغییر معنی داری در فاکتور های استرس اکسیداتیو و بیوشیمیایی سرم ار خود نشان ندادند در حالی که در گروه چهارم که ترکیب کادمیوم کلرید و سدیم فلورید را دریافت کرده بودند، شاهد افزایش در تولید رادیکال های آزاد، لیپیدپراکسیداسیون و پروتئین کربونیل و نیز تخلیه ذخایر گلوتاتیون در بافت کبد نسبت به گروه کنترل و نیز دو گروه سدیم فلورید و کادمیوم کلرید منفرد بودیم. همچنین سطوح SGPT ، SGOT و ALP نیز به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل و نیز هریک از دو گروه منفرد افزایش یافت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان گفت مواجهه همزمان کادمیوم و فلورید در آب آ شامیدنی حتی در دوزهای زیر حد سمی نیز می تواند از طریق القای مسیرهای مشترک از جمله استرس اکسیداتیو ، سبب بروز سمیت در بافت کبد شود.

کلیدواژه ها:

کادمیوم کلرید ، سدیم لوراید ، سمیت کبدی ، استرس اکسیداتیو