مقایسه عملکرد و اجزای عملکرد 20 رقم و لاین گندم در شرایط شور و غیر شور استان قم

شوری منابع آب و خاک یکی از مهمترین مشکلات کشاورزی مخصوصا در مناطق خشک و نیمه خشک است . بر اساس گزارش فائو 40% از اراضی تحت آبیاری ایران در معرض شوری ثانویه قرار دارند (1). به منظور استفاده از اراضی شور، موثرترین راه استفاده از گونه ها و ارقام متحمل می باشد (4). آستانه تحمل به شوری 6 میلی موس بر سانتی متر می باشد که با افزایش آن به 7/4 و 9/6 میلی موس بر سانتی متر بترتیب 10 و 25 درصد کاهش عملکرد خواهد داشت. در مرحله جوانه زنی و اوایل دوره رشد بسیار حساس به شوری بوده و با رشد گیاه به مقاومت آنها افزوده می شود (2). در تحقیقی مقاومت به شوری 9 ژنوت گندم نان و رقم الوند درسطوح مختلف شوری آب آبیاری بررسیی گردید. نتایج نشان داد که با افزایش شوری، ماده خشک کل، عملکرد دانه، ارتفاع بوته، تعداد پنجه و … کاهش می یابد (3). بامطالعه خصوصیات ژنوتیپ های مختلف گندم در شرایط تنش شوری و دستیابی به ارقام متحمل تر می توان بازده تولید را در این شرایط افزایش داد.