بررسی و مقایسه تراوش جانبی کود نیتروژنی در سیستم های کود آبیاری قطره ای و بارانی با استفاده از فناوری ایزوتوپ نیتروژن 15

نیتروژن یکی از عناصر غذایی متحرک در خاک به شمار می رود. در سیستم آبیاری قطرهای مقدار محدود آب به طور دائم (یا به دفعات مکرر) به نقاط مشخصی از خاک مزرعه داده می شود. در کاشت متراکم و با تداخل دوایر آبیاری امکان نقل و انتقال هرچهب یشتر نیتروژن فراهم می اید. در سیستم آبیاری بارانی و در شرایط عدم وجود باد، ناحیه تقریبا یکنواخت رطوبتی جهت حرکت عمودی و جانبی کود نیتروژنن فراهم خواهد آمد. در مطالعات تغییر وتبدیل نیتروژن در خاک با استفاده از فناوری ایزوتوپی، منطقه کوچکی ازخاک توسط ایزوتوپ سنگین نیتروژن 15 نشاندار میشود. عموما حرکت جانبی کودهای نیتروژنی باعث وقوع ترقیق ایزوپوتی درمنطقه مورد مطالعه می شود. بدین ترتیب که نیتروژن 14 از منطقه غیر ایزوتوپی به کرتچه فرعی ایزوتوپی رفته و متعاقبا نیتروژن 15 از منطقه ایزوتوپی به بیرون تراوش مینماید. جهت اجتناب از این امر عموما از سری گیاهان تله استفاده می شود. در بررسی فوق سعی بر این است تا با ایجاد دو ردیف گیاه تله در اطراف گیاهان ایزوتوپی اصلی، تراوش جانبی کود نیتروژنی مورد مطالعه وبررسی قرار گیرد.