بررسی اثر مقادیر مختلف نیتروژن، فسفر و پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب زمینی

دستیابی به حداکثر عملکرد غده در سیب زمینی علاوه بر استفاده از رقم مناسب، مستلزم وجود مقدار کافی و متعادل از عناصر غذایی در خاک است(4). مقدار نیتروژن لازم برای زراعت سیب زمینی بسته به هدف از محصول و خاک از 100 تا 200 کیلوگرم (گاهی 300 کیلوگرم) متغیر است. مصرف مقدار زیادی ازت، رشد شاخ و برگ را تحریک و تشکیل غده را به تاخیر می اندازد. زراعتی که ازت بیشتری دریافت کرده، دیرتر از زراعتی که مقدار کمتری ازت دریافت کرده است می رسد، کمبود ازت سبب کاهش رشد اندام هوایی، کاهش عملکرد و کیفیت غده می گردد. درواقع مقدار کم ازت خاک در اوائل فصل رشد تعداد غده هایی که تشکیل می شوند را کاهش می دهد (6) و مقدار ازت خاک تشکیل غده را به تاخیر می اندازد و رشد اندام هوایی را زیاد می کند و باعث کاهش عملکرد غده را افزایش نسبت غده های نارس میشوند (8). یزدان دوست (5) طی بررسی اقر مقادیر مختل ازت بر رشدو عملکرد ارقام دیامانت و مارفونا با شش میزان کود ازت، گزارش نمود که افزایش مصرف ازت تشکی غده ها را به تاخیر می اندازد، اما تعداد ساقه و غده در هر بوته تحت تاثیر ازت قرار نگرفت، در حالیکه افزایش ازت باعث افزایش متوسط وزن غده گردید و عملکرد غده را نیز افزایش داد. در مطالعه ایکه رئیسی (3) به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف ازت، فسفر و پتاسیم بر میزان جذب این عناصر و تاثیر آنها بر کیفیت و کمیت غده سیب زمینی رقم کوزیما انجام داد مشاهده نمود که تیمارهای که شامل سطوح صفر و 90 ازت بودند بوته ها زودتر از سطوح صفر و 90 ازت بودند بوته ها زودتر از سطوح 180 و 270 علائم رسیدن به پایان فصل رشد را نشان دادند. در میان عناصر غذایی مورد مطالعه، ازت نقش اصلی را در افزایش عملکرد به عهده داشت. بالاترین عملکرد غده بر اساس وزن تر، با مصرف 180 کیلوگرم در هکتار ازت خالص بدست آمد.