تاثیر کاشت ذرت و کودهای مصرفی بر شکل های مختلف روی در یک خاک آهکی

کمبود روی در بسیاری از نقاط ایران گزارش شده است (4و6). بازیافت ظاهری کودهای روی درخاک های آهکی ایران به دلیل اینکه ظرفیت جذب روی بالا است ، غالبا کمتر از 5% است (4و6). اینگیر و دب (1997) نشان دادند که تنها 4 تا 6 درصد کلرید روی (ZnCl2) توسط گیاه جذب می شود و بقیه به شکل های غیر قابل دسترس تبیدل می شود. مفتون و کریمیان (1989) نشان دادند که درصد بازیافت ظاهری حتی در کودهای کلات روی دراولین سال برای گیاه ذرت در خاک های آهکی کمتر از 5% است. از مدت ها قبل مشخص شده است که روی درخاک به شکل های گوناگون مانند محلول، تبادلی، کربناتی، آلی، پیوند شده با اکسیدهای منگنز، پیوند شده با اکسیدهای آهن بی شکل، متصل به اکسیدهای آهن متبلور و تتمه وجود دارد (9و11) . رشد گیاه و مصرف کودهای شیمیایی ممکن است توزیع روی را در میان شکل های مختلف آن تحت تاثیر قرار دهند. مندال و مندال (1986) نشان دادند که رژیم رطوبتی و مواد آلی منجر به توزیع مجدد شکل های مختلف روی می شوند. لونز و همکاران (1994)، نشان دادند که کاربرد کودهای نیترات پتاسین و نیترات آمونیوم منجر به افزایش روی محلول می شود. کریمیان و یثربی (2003)، گزارش کردند که در یک خاک آهکی شکل کربناتی و تتمه روی تحت تاثیر کشت گیاهان ذرت، اسفناج و کاهو قرار نمی گیرند ولی بقیه شکل های روی تحت تاثیر کاشت گیاهان قرار می گیرند. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر کاشت گیاه ذرت و کاربرد کودهای اوره، سولفات روی و ورمی کمپوست در یک خاک آهکی انجام گرفت.