بررسی تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی خاک بر روابط آبی دو ژنوتیپ یونجه یکساله بومی ایران

کشور ایران از نظر جغرافیایی در مناطق خشک و نیمه خشک قرار داشته و میزان متوسط بارش سالیانه آن حدود 250 میلیمتر در سال است . این در حالی است که متوسط بارش سالیانه جهانی حدود 800 میلیمتر می باشد . خشکی یکی از عوامل مهم محدودکننده رشد، توسعه، تولید و پراکندگی گیاهان در جهان می باشد (11 ، 10 ، 7 )پراکنش انواع یونجه های یکساله در مناطق خشک و نیمه خشک جهان، گواهی بر تحمل این گیاه در برابر تنش رطوبتی است (12) بررسی ها نشان داده است که گیاهانی که در شرایط خشکی خاک توانایی جذب آب بیشتر یا راندمان مصرف آب زیادتری داشته باشند و بتوانند محتوای نسبی آب (RWC )اندام های خود را بالاتر نگه دارند، مقاومت بیشتری به خشکی خاک خواهند داشت . همچنین بررسی ها نشان داده است که فشار تورژسانس یا پتانسیل ترگر (ψt) در سلولهای گیاهی نخستین عاملی است که متأثر از تنش خشکی خواهد بود (13) همچنین تحقیقات نشان داده که تنش آبی باعث کاهش شدید RWC و ψw و کاهش رشد می شود (6) بنابراین بین خشکی خاک و رشد گیاه رابطه معکوسی برقرار است (2) نظر به اهمیت خشکی در کشور و اهمیت شناخت گیاهان علوفه ای متحمل، این آزمایش به منظور بررسی میزان تأثیر تنش خشکی خاک بر روابط آبی دو ژنوتیپ حساس و متحمل به خشکی یونجه یکساله بومی ایران انجام گرفت .