اثر تنش شوری بر جوانه زنی ژنوتیپ های گندم

مرحله جوانه زنی بذر اهمیت زیادی در تعیین تراکم نهایی بوته در واحد سطح دارد . تراکم کافی در واحد سطح زمانی بدست می آید که بذرهای کاشته شده بطور کامل و با سرعت کافی جوانه بزنند . جوانه زنی در صورتی اتفاق می افتد که پتانسیل آب بیشتر از یک حد بحرانی بوده و حداقل سطح آبگیری در طول فرایند جوانه زنی حاصل شود . حداقل سطح آبگیری نه تنها در میان گونه های گیاهی (1) بلکه در میان ارقام مختلف یک گونه (2) نیز متفاوت است . پتانسیل آب محیطی که بذر در آن قرار گرفته است تأثیر مستقیم بر سرعت جذب آب بوسیله بذر دارد و عوامل کاهش دهنده پتانسیل آب نظیر وجود نمکهای محلول در آن میتوانند تأثیر قابل ملاحظهای بر این فرآیند داشته باشند(3) به علاوه مسمومیت ناشی از حضور یونها نیز ممکن است باعث کاهش جوانه زنی و رشد گیاهچه شود (4) سرعت بیشتر در جوانه زنی زمان مواجه شدن بذور با نمکهای تجمع یافته در سطح خاک را کاهش میدهد و باعث می شود تا گیاه مدت زمان کمتری در معرض املاح قرار گیرد (5) سرعت جوانه زنی رابطه معکوسی با شدت تنش رطوبتی دارد .