بررسی تاثیر درصد نمکهای محلول در خاک، مساحت و شیب حوزه آبخیز خندق در ایجاد فرسایش خندقی در منطقه سوق

خاک یکی از مهمترین منابع طبیعی هر کشور است . امروزه فرسایش خاک بعنوان خطری برای رفاه انسان و حتی حیات او بشمار می آید . یکی از انواع فرسایش آبی فرسایش خندقی است . این نوع فرسایش که باعث هدر رفتن سریع خاک و پر شدن مخازن سدها می گردد، بالاترین میزان رسوب را نسبت به سایر فرسایش آبی ایجاد می کند . این نوع فرسایش در دو دهه اخیر در منطقه گرمسیری استان کهگیلویه و بویراحمد رو به افزایش گذاشته و در منطقه سوق شدت این نوع فرسایش به حدی است که کشاورزی منطقه را تهدید نموده است . بطوریکه سالیانه مقادیر زیادی رسوب در اثر این نوع فرسایش به مخزن سد مارون حمل می شود که خود باعث کاهش عمر مفید این سد می گردد . اگر چه در بسیاری از مناطقی که این نوع فرسایش ایجاد می شود توجیه انجام هر گونه مطالعه و حتی اقدامات کنترلی، حفاظت خاک و جلوگیری از ایجاد رسوب می باشد، ولی در این منطقه، حاصلخیزی این اراضی و وابستگی شدید اقتصادی و اجتماعی مردم به این اراضی ضرورت مطالعه و بررسی این اراضی به منظور جلوگیری از توسعه خندق ها در این اراضی را دو چندان نموده است . در ارتباط با عوامل موثر در ایجاد و توسعه فرسایش خندقی در دنیا و از جمله کشور ما تحقیقات گسترده ای انجام گرفته و نتایج حاصله از این تحقیقات بسته به شرایط منطقه، یک یا چند عامل از عواملی مانند نوع سازند زمین شناسی، از بین رفتن پوشش گیاهی، میزان املاح موجود در خاک، درصد شیب، بافت خاک، تمرکز روانابهای سطحی و کاربری اراضی را در ایجاد فرسایش خندقی بیشتر موثر دانسته اند . لذا به منظور دستیابی به راه حلهای مناسب لازم است متناسب با شرایط هر منطقه، برخی از مهمترین عوامل موثر در ایجاد فرسایش خندقی را مورد بررسی قرار داده و با توجه به این بررسی اقدامات و عملیات لازم را به منظور جلوگیری و کنترل این نوع فرسایش توصیه نمود .