مطالعه برهمکنش اثرآب ، منبع و سطوح مختلف کود نیتروژن بررشد و عملکرد ذرت سیلویی در استان مرکزی

ذرت علوفه ای از جمله مهم ترین محصولات زراعی استان مرکزی می باشد . این محصول از قدرت رقابت اقتصادی خوبی در مقایسه با سایر محصولات برخوردار بوده به طوری که در برخی شهرستان های استان مانند اراک جایگاه ویژه ای در الگوی کشت بهره برداران دارد . لذا بررسی نیازهای تغذیه ای و آبیاری این محصول که از جمله مهم ترین عوامل به کار رفته در تولید ذرت علوفه ای می باشند، کمک شایان توجهی به افزایش تولید و بهره وری آن می نماید . غالب توصیه های تحقیقاتی در زمینه های کودی در شرایط مطلوب آب آبیاری انجام می شود , اما عملاً بسیاری از اراضی محدودیت آب آبیاری دارند که لازم است توصیه هایی کودی مطابق با شرایط تنش آبی در این اراضی صورت گیرد با عنایت به مشکلات ذکر شده این طرح تحقیقاتی با هدف تعیین تاثیر منبع و سطوح کود نیتروژن دار در شرایط رطوبتی مختلف در ایستگاه تحقیقاتی کشاورزی اراک به اجرا در آمد . نیتروژن یکی از مهمترین عناصر غذایی ضروری جهت رشد گیاه می باشد که مصرف آن سبب تسریع رشد رویشی و افزایش عملکرد محصول می شود ( آنقینونی و باربر 1988 و تیسدل و همکاران (1985 پاسخ نسبتاٌ مطلوب ذرت علوفه به کاربرد نیتروژن و دستیابی به عملکرد بالا، معمولاً دلیلی برای مصرف بی رویه کودهای نیتروژن دار از سوی کشاورزان می باشد . مقتولی و همکاران (1380) در مطالعه اثر سه سطح کود نیتروژن دار و اعمال تنش آبی در 4 مرحله رشد مشاهده نمودند که افزایش کود نیتروژن دار , عملکرد ماده خشک , راندمان مصرف آب , درصد پروتئین , عملکرد پروتئین، عملکرد خاکستر و فیبر خام را افزایش داد . دوره های مختلف تنش خشکی نیز بر عملکرد ماده خشک , زمان برداشت و راندمان مصرف آب و عملکرد پروتئین تاثیر معنی داری داشت , همچنین آنان مشاهده نمودند که تنش خشکی در مرحله 7-8 برگی، دوره رشد رویشی را افزایش داد . ضمناً آنها عنوان نمودند که در شرایط تنش، بافت آوندی توسعه یافته و دیواره سلولی ضخیم می شود . رید و همکاران (1998) با بررسی تاثیر نیتروژن بر عملکرد ذرت علوفه ای و دانه ای، چنین نتیجه گرفتند که با افزایش نیتروژن , عملکرد دانه از طریق افزایش تعداد بلال , تعداد دانه در بلال و وزن دانه افزایش می یابد . پراساد و سینگ (1990) مشاهده کردند که در ارقام مختلف ذرت با افزایش میزان نیتروژن خالص از 0 تا 90 کیلوگرم در هکتار ارتفاع بوته , طول بلال و وزن هزار دانه همگام با افزایش عملکرد دانه در واحد سطح , عملکرد دانه هر بوته و وزن بلال افزایش یافت . همچنین مشخص گردید، که افزایش نیتروژن موجب افزایش وزن هزار دانه , تعداد دانه در بلال، تعداد و ردیف دانه روی بلال , ارتفاع بوته و بلال گردید . افزایش نیتروژن بطور معنی داری تعداد روزهای لازم برای خروج گل تاجی و کاکلدهی 75 درصد بوته ها را کاهش داده که ضمن افزایش طول دوره موثر پر شدن دانه , وزن هزار دانه در بلال و تعداد ردیف دانه هر بلال افزایش یافت .