بررسی اثرات کاربرد دو ماده بیولوژیک ( چتنا و پیورنا ) روی خصوصیات خاک و گیاه نیشکر ( واریته CP48-103)

آلودگی محیط زیست و افزایش روزافزون جمعیت دو مسأله مهم در قرن حاضر است . بنابراین بایستی سعی شود علاوه بر افزایش تولید در واحد سطح، از آلودگی منابع آبی و خاکی جلوگیری بعمل آید بر این اساس کاربرد ترکیبات بیولوژیک می تواند مورد توجه قرار گیرد . امروزه کاربرد ترکیبات بیولوژیک بجای مواد شیمیایی به منظور رعایت جنبه های زیست محیطی رواج بسیاری یافته است . این ترکیبات بدلیل ساختار آلی که دارند، علاوه بر حفظ منابع آب و خاک، می توانند شرایط مناسبی را برای رشد و نمو گیاهان فراهم سازند . برخی از این مواد می توانند بعنوان اصلاح کننده خاک تا حدودی اثرات شوری را تعدیل نمایند و گروهی دیگر توانایی تحریک کننندگی و افزایش رشد گیاهی را دارا می باشند . از جمله ترکیبات بیولوژیک، دو ماده به نامهای تجاری چتنا و پیورنا هستند که به ادعای شرکت سازنده ترکیب چتنا می تواند با تأثیر بر روی جوانه زنی و توسعه سیستم ریشه و نیز کمک به تولید آنزیمها و اسیدهای ضروری در ساختار گیاه، در نهایت بعنوان تحریک کننده رشد عمل نماید . همچنین بیان شده ماده پیورنا نیز با افزایش تعداد و فعالیت موجودات ذره بینی ( قارچها، باکتریها، اکتینومیستها و ...) در خاکهای شور ( با EC بالا ) می تواند یکی از اثرات شوری را که همان کمی تعداد موجودات ذره بینی و به تبع آن پایین بودن قدرت جذب مواد غذایی توسط ریشه است را تعدیل نماید لذا در این تحقیق با کاربرد دو ترکیب چتنا و پیورنا بر روی گیاه نیشکر، به بررسی تأثیرات این مواد پرداخته شده است .