تغییرات غلظت عناصر غذایی درختان پسته در پاسخ به دو روش چالکود و محلول پاشی

در شرایط شور، غلظت سدیم (Na) و کلر (Cl) معمولاً بیش از غلظت سایر عناصر غذایی بوده و این امر موجب می شود که در گیاهان تحت تنش شوری، عدم تعادل تغذیه ای از جهات گوناگون بروز کند . جذب زیاد این یون ها در حقیقت برای مقابله با افزایش فشار اسمزی بیرون ریشه بوده ولی منجر به کاهش جذب برخی از عناصرغذایی ضروری نظیر پتاسیم (K) ، کلسیم (Ca) ، روی (Zn) و ... و در نهایت تشدید عدم تعادل آنها در گیاه می شود . با توجه به اهمیت اقتصادی پسته (Pistacia vera L.) در ایران و استقرار بسیاری از باغ های پسته در اراضی شور و خشک، استفاده از راهکارهای مدیریت تغذیه ای به منظور کاهش یا به حداقل رساندن اثرات سوء ناشی از شرایط نامناسب خاک و آب که زمینه را برای افزایش عملکرد با کمیت وکیفیت مطلوب فراهم می نماید از اهمیت ویژه ای برخوردار است . تحقیقات محدود انجام شده بر روی بعضی از گیاهان نشان می دهد که مصرف بهینه کود ( پتاسیم، کلسیم و روی ) با جایگذاری عمقی می تواند در این راستا مثمرثمر واقع شود