بررسی اثر اجرای عملیات آبخیزداری بر ضریب رواناب در مناطق نیمه خشک

امروزه نقش عملیات حفاظت آب و خاک در افزایش پوششگیاهی و ذخیره نزولات آاسمانی و تثبیت خاک به منظور مدیریت و توسعه حوضه های آبخیز به ویژه در مناطق خشک ونیمه خشک بسیار مهم است . دراین تحقیق عملیات آبخیزداری حوضه قلی کندی استان همدان از نظر تأثیر گذاری بر رواناب سطحی مورد بررسی قرار گرفت . ابتدا اطلاعات بارش ، تبخیر و تعرق، وضعیت پوشش گیاهی ،فیزیوگرافی حوضه ،زمین شناسی و خاکشناسی حوضه قبل و بعد از اجرای عملیات آبخیزداری (1380) جمع آوری گردید . میزان رواناب سطحی به روش شماره منحنی محاسبه شد . سپس با استفاده از نرم افزار SPSS موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت و با مقایسه دادهها قبل و بعد از عملیات، درصد تغییرات محاسبه گردید . همچنین مقادیر رواناب برای دوره بازگشتهای مختلف توسط نرمافزار SMADA برآورد گردید . نتایج نشان میدهد که . ماه آبان بالاترین میزان رواناب راقبل (67,87) و بعد ازعملیات آبخیزداری (57,13) داراست . نتایج نشان میدهد اجرای این اقدامات بطور معنیداری ) (P<0/05 ضریب رواناب را بطور متوسط برای ماههای مختلف %10 کاهش داده است . نیز حجم نفوذ و ذخیره به میزان متوسط 134902/1 متر مکعب در سال افزوده شده است